SAHİB OLDUĞUMUZ ƏN BÖYÜK ZƏNGİNLİK: İNDİNİ YAŞAMAQ

Xüsusi

İndi, niyə ən dəyərli şeydir? Çünki o bütün həyatınızın yarandığı yerdir. Həyat “indi”dədir.

Siz heç indinin xaricində nəsə təcrübə etmisiz? Və ya indinin xaricində hiss etmisiz? Hər hansı bir şeyin indi xaricində gerçəkləşməsi mümkün ola bilər ? Ola bilməz. Bax elə bu səbəblə, indi sahib olduğumuz ən dəyərli və ən gerçək şeydir.

Diqqətiniz indiyə yönəldiyi anda bir mövcudiyyət, bir hüzur hiss edirsiniz. İnsan anda olduğu zaman doyum üçün gələcəyə bağlı olmaz və qurtuluş gələcəkdə axtarılmaz. Bu olanda xoşbəxt olacam, bu gerçəkləşəndə tamamlanacam, bu gerçəkləşəndə hüzur tapacam formasında olan gələcəyə dair bütün istinadlar, indini pozmağa yönəlikdir. Xoşbəxtlik və ya hüzur gələcəkdə olacaq bir şeydə deyil, çatılmalı olan bir yerdə deyil. Xoşbəxtlik, tam  içində olduğumuz anda gizlidir.

Keçmiş və gələcək üzərində nə qədər çox fokuslansanız, indidən, yəni var olan ən dəyərli şeydən uzaqlaşmış olarsınız. İndi, sahib olduğunuz ən böyük zənginlikdir. Əgər zehni olaraq ora daxil olmağı bacara bilsək.

İNDİYƏ GƏLMƏK

İnsanoğlu tez-tez keçmişdə olanları və gələcəkdə olacaqları düşünməyə meyillidir. İnsanı bədbəxt edən də, narazı qılan da, narahat bir hala gətirən də budur. Halbuki zehin idiyə gəlsə, heç bir problemin olmadığını təcrübə etmə şansına sahib olar.

Özünüzdən; 5 dəqiqə, 1 ay, 1 il sonra nə olacağını yox, bu anda hansı problemə sahib olduğunuzu soruşun. Bu anda yolunda getməyən nə var?

İndi, hər zaman daha öhdəsindən gəlinəndir. Ancaq, gələcəyin öhdəsindən gələ bilməzsiniz. Gələcəyin öhdəsindən gəlmək də lazım deyil. Çünki; gərəkli olan güc, axtarılan cavab, doğru davranış ancaq və ancaq ehtiyac anında otaya çıxar.

NECƏ TƏTBİQ EDİLİR?

İndi yaşamaq demək, şüurumuzun zehninimizdən qurtulmasıdır. Qulağa qəribə gəlir, hə? Biraz aydınlaşdıraq. İnsanı keçmişə və ya gələcəyə aparan şey, öz zehni, yəni düşüncələridir. “Kaş belə olmasaydı” deyən də, “ya… olarsa” deyən də insanın düşüncələridir.

Keçmiş və gələcəklə bağlı düşüncələrinizə fəqli bir formada yanaşın. Belə ki:

Zehninizdən keçənləri müşahidə edin. Ağlınızdan keçənləri doğru olaraq qəbul etmək əvəzinə, onlara xaricdən baxmaq sizi indiyə gətirər. Gələcək haqqında “x, y, z” düşünürəm, ağlımdan keçmişə dair bu keçir formasında durumu özünüzə sözlərlə ifadə edin. Beləcə, siz düşüncələrinizdən ayrılmış olacaqsınız. Siz düşüncələrinizdən ibarət deyilsiniz, həyatınız da beyninizdə qurduğunuz şeylərdən ibarət deyil. “Bunlar sadəcə mənim düşüncələrimdir” cümləsini daxliləşdirin. Zehninizdən keçənlərə xaricdən baxa bilsəniz, durumu daha doğru dəyərləndirə bilmiş olarsınız.

Düşüncələrinizi izləyin, sizdə oyandırdığı güclü duyğuları hiss edin və özünüzü müşahidə edin. Durumu müşahidə etmək onu gerçəkmiş kimi yaşamınızdan daha çox güclü və anda hiss etdirər. Və özünüzə bunu söyləməyi unutmayın: “Həyatım bu düşüncəmdən ibarət deyil.”

İNDİYƏ GƏLMƏ MƏŞQİ

Tam olaraq içində olduğunuz yerdə olun. Beş hissiyatınızdan istifadə  edərək içində olduğunuz an ilə təmas edin. Ətafınızdakı səslərə, rənglərə, materiallara və formalara fokuslanın. Qoxlayın, dadın, hiss edin. İçində olduğunuz hər şeyin hər mövcudiyyətin fərqində olun. Səsləri də, səssizliyi də dinləyin. Nələrəsə toxunun, onların varlığını hiss edin. Nəfəs alıb verməyinizi izləyin, içinizə girən havanın, verdiyiniz nəfəsin fərqində olun. Bədəninizdəki həyat enerjinizi hiss edin. 

Siz, indiki anın gücünün fərqində olan kimi, bütün bədbəxtlik, hüzursuzluq, narahatlıq və mübarizə ortadan qalxacaq. Həyat coşğu və hüzurla axmağa başalayacaq. İndiki anın fərqindəliyi ilə hərəkət etdiyiniz zaman etdiyiniz hər şey, ən kiçik.. ən bəsit fəaliyyət belə, bir xüsusilik, bir dəyər və sevgi duyğusuyla dolu hala gəlir.

Bunu təbiq etmək, yazmaq qədər asan deyil. Davamlı məşq və əmək istəyir. Özünüzü tez-tez indyə gətirmə məşqini etməyə təşviq edin. Bunun həzzini bir dəfə dadsaz, bir daha əl çəkməyiniz mümkün olmayacaq.

İndidə qalmağınız diləyi ilə.

Ən içdən sevgilərimlə…


Mənbə: www.uplifers.com

Müəllif: Psixoloq Romina Kuyumcuğlu
Hazırladı: Fidan Aslanova 

Beyenmeler
14   1  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +1 (from 1 vote)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

SANNYAS NƏDİR?

Xüsusi

Sevgili Osho,

Niyə demək olar ki yanına gələn hamıya sannyas verirsən?
Sənin sannyas anlayışın nədir? Nə kimi bir  zərurət ehtiva edir?

Mənim üçün sannyas ciddi bir şey deyil. Həyatın özü ciddi deyil və ciddi olan hər zaman ölüdür. Həyat sadəcə heç bir məqsədi olmadan daşan bir enerjidir və mənim üçün sannyas həyatı məqsədsiz bir şəkildə yaşamaqdır. Həyatı bir iş kimi yox, bir oyun kimi yaşa. Xəstə, yəni demək istəyirəm ki,  ciddi zehin həqiqətən də oyunu işə çevirir. Sannyasin-lər bunun tam əksini etməlidirlər – işi oyuna çevirmək. Əgər bütün həyatı bir yuxu, bir yuxu davranışı olaraq görsən, sən bir sannyasin-sən. Həyatı bir yuxu, bir yuxu oyunu olaraq görən vazkeçmişdir.
Vazkeçmək, dünyanı tərk etmək deyil, sadəcə baxış tərzini  dəyişdirməkdir.

Daxili xoşbəxtliyi tanıdığın zaman, xarici zövqlər absurddur, ağılsızcadır. Daxili coşğunu tanıdığınız zaman hamısı gedir. O zaman xoşbəxtlik, sevinc deyə bilinən şeylər  aldanışdan başqa bir şey deyil. Ancaq, daxili xoşbxtliyi bilmədən bunu söyləyə bilməzsən və əgər söyləsən, daha da böyük bir aldanış içində olarsan.

Mənə görə, sevginin böyüməsi, cinsəllikdən o tərəfə keçmək üçün yeganə ehtimaldır.

Vazkeçdiklərini iddia edənlərin hamısı, onu buraxdıqlarını, bunu buraxdıqlarını deyirlər. Bununla, önəmli bir şeyə çata bilmədiklərini göstərirlər. Lakin, vazkeçdikləri şey hələ də anlamlı qalır. O hələ də onların hafizələrinin bir hissəsidir. Ona hələ də sahibdirlər. Təbii ki, vazkçiblər, amma insan sahib olmadığı bir şeydən necə vazkeçə bilər?  Buna görə də vazkeçməyi düşünməyə davam edirsənsə, hələ də sahibsən deməkdir. Mənfi bir yöndən sahibsən.

Mənə görə, bir yetişmə anı, bir yetkinləşmə anı vardır – yetkinləşmə hər şeydir. İnsan yetkinləşməlidir, yoxsa, ətrafda özünü boş-boşuna yoraraq , özünə boş-boşuna zərər verərək boş-boşuna dolanacaqdır. İnsan yetkinləşməlidir. O zaman, füsrət, öz-özülüyündən gələr.

İnsan, böyük bir ağaca çevrilə biləcək, Tanrısallığa böyüyə biləcək bir toxumdur. Hər insan bir Tanrı ola bilər. Amma indiki halı ilə sadəcə bir toxumdur. Toxum qorunmalıdır, toxum sevilməlidir və toxuma böyümək üçün hər fürsət verilməlidir.
Sannyas sənin bir toxum, bir potensial olduğunu anlamağın mənasındadır. Bu, son deyil. Bu sadəcə br başlanğıcdır və indi böyüməyə qərar verməlisən. Bu böyümə, özgürlük yolu ilə gəlir, bu böyümə, güvəncəsizlik yolu ilə gəlir. Bir toxum görürsən, güvəncədədir. Ağac güvəncədə deyil. Toxum qapalıdır, tamamilə qapalıdır. Toxumun öldüyü və ağacın böyüməyə başladığı anda potensial da hərəkətə keçməyə başlayır. Təhlükələr vardır – güvəncəsizlik ordadır, hər cür uğursuzluq ehtimalı var, ağac,  bütün evren qarşısında  savaşan çox zərif bir şeydir. Amma indi sadəcə bir toxumsan, heç bir təhlükə yoxdur.
Sannyasin olmaq demək, böyüməyə qərar vermək deməkdir. Və bu, son qərardır. İndi, əlləşməli olacaqsan, güvəncəsizlik olacaqdır, təhlükələr olacaq və onlarla hər an savaşmalı və üzləşməli olacaqsan. Bu hər an sürən  savaş və əlləşmə, bu bilinməyənə doğru savaşma həqiqi vazkeçişdir.
Böyüməyə qərar vermək, böyük bir vazkeçişdir – toxumun güvənliyindən vazkeçiş, toxumun bütünlüyündən vazkeçiş. Ancaq, bu güvəncənin çox böyük bir qiyməti var. Toxum ölüdür, sadəcə potensial olaraq yaşayır. Yaşaya bilər və ya ölü olaraq qalmağa davam edə bilər. Böyümədiyi, bir ağac halına gəlmədiyi müddətcə ölüdür. Və mənim bildiyim qədəriylə insanlar böyümyə qərar verdikləri, bilinməyənə doğru bir atlayış etmədikləri təqdirdə toxumlar kimdirilər – ölü, qapalıdırlar.

Açıqlamaq istədiyim başqa bir şey də, bu sannyas-ın hər hansı bir dinlə məhdud olmamasıdır. Bu dünyada, hər sannyas tipi müəyyən bir dinin, müəyyən bir təriqətin parçası  olub. Bu da, bir güvənlik meyarının bir parçasıdır. Vazkeçirsən, amma yenə də bir yerə aidsən. “Toplumu tərk edirəm” , deyirsən anacaq yenə də bir məzhəbə aidsən. Bir Hindu, bir Müsəlman və ya bir Sih olmağa davam edirsən. Bir şey olmağa davam edirsən.
Həqiqətdə, sannyas dindar olmaq, lakin hər hansı bir dinlə məhdud olmamaq deməkdir. Bu, bilinməynə böyük bir sıçrayışdır. Dinlər bilinər, amma dindarlıq bilinməzdir. Hansısa bir təriqətin sistemləri var, dindarlığın heç bir sistemi yoxdur. Təriqətin müqəddəs kitabları var; dindarlığın sadəcə varlığı var, kitabları yoxdur. Bu sannyas varoluşçudur, dindardır, təriqətsizdir.

Buna görə də, sannyasin olduğun zaman, bir dinə aid olmadığını söylədiyim zaman, Xristianlığı və ya Hinduizmi və ya Jainizmi inkar edəcəyini demək istəmirəm. Sadəcə dində yük halına gəlmiş olan ölü hissəni yox edərsən. Sadəcə ölü ənənəni inkar edərsən və bütün ölüərin – ölü ənənələr, ölü müqədəs kitablar, ölü ruhani liderlər, ölü kilsələr – arxasındakı yaşayan axının üstünü açar və onu yenidən kəşf edərsən.

Budda bir gün əlində bir çiçəklə gəlir. Çıxış etməlidir, lakin səssiz qalır. Onu dinləməyə gələnlər nə etdiyi ilə maraqlanmağa başlayırlar. Zaman keçib getməkdədir. Bundan əvvəl heç vaxt belə bir şey olmayıb – nə edir? Danışıb – danışmayacağını gözləyirlər.
Sonra biri soruşur: “Nə edirsən? Səni dinləməyə gəldiyimizi unutmusan?”
Budda deyir ki: “Bir şey bildirdim. Kəlmələrlə bildirilə bilməyən bir şey bildirdim.  Onu eşitdiniz ya yox?”
Heç kim eşitməyib. Lakin heç tanınmayan bir şagird orda ilk dəfə görünən Mahakashyap adlı bir bhikkhu  səmimiyyətlə gülür. Budda, “Mahakashyap bura gəl. Bu çiçəyi sənə verirəm və kəlmələr yolu ilə verilə biləcək hər şeyi hamınıza verdiyimi bildirirəm. Həqiqətən anlamlı olanı, kəlmələrlə anlatıla bilinməyəni isə Mahakashyap- a verirəm” deyir.
Buna görə də Zen ənənəsi təkrar-təkrar soruşub: “Mahakashyap-a çatdırılan nə idi? – sözssüz bir ünsiyyət. Budda nə demişdi? Mahakashyap nə eşitdi? Və bilən bir insan orada olduğu zaman o da gülər və hekayə bir sirr olaraq qalar. Çox şey bilib heç bir şey bilməyən bilginlər anlatılanı müzakirə edərlər və eşidilənin nə olduğuna qərar verməyə çalışarlar. Ama həqiqətən bilən insan gülər.

Amma yenə də insan ünsiyyət qurmalıdır, bir çiçəklə belə olsa, bir gülüşlə belə olsa. Heç fərqi yoxdur, bunlar jestlərdir. Bir çiçəklə dodaqlarımdan istifadə etsəm və ya əllərimdən istifadə etsəm, arada bir fərq var? Sadəcə olaraq  bu hərəkət yenidir, səni narahat edər. Yoxsa ki, bu da dodaqlarını tərpətnək qədər bir hərəkətdir. Bir səs çıxarsam,  bu bir hərəkətdir. Əgər səssiz qalsam, bu da bir hərəkətdir. Ancaq, hərəkət yenidir və sənin tərəfindən bilinmir, buna görə də bir şeyin fərqli olduğunu düşünürsən. Heç bir şey fərqli deyil. Yaşayan axın çatdırıla bilməz, ancaq yenə də çatdırırlmalıdır – bir şəkildə işarə edilməlidir, bir formada göstərilməlidir.
Buna görə də kimsə sannyas adını almağa hazır hala gələndə bu onun üçün böyük bir arayışa doğru bir qərardır və mənim üçün də sıçramağa hazır olduğu yönündə bir hərəkətdir. Və bir insan dəyişməyə, əvvəlki şəxsiyyətini itirməyə, yeni bir varlıqda yenidən doğulmağa hazır olduğu zaman… Biri hazır olduğu zaman bacarıqlı olması gərəkli deyil; heç fərqi yoxdur. Bu hazır olma vəziyyəti kifayətdir. Biri hazır olduğu zaman, mən də itələməyə hazır oluram. Çatmaq önəmli deyil, başlaması belə çox gözəl deyilmi?

Çatmaq, o qədər də böyük bir şey deyil.

Müzakirə nə qədər rasional olsa, daha az gerçək ortaya çıxacaq, çünki ancaq daha az önəmli gerçəklərə məntiqlə  isbat tapıla bilər. Daha dərin gerçəklər məntiqlə sübut oluna bilməz.

Bir çox nöqtədə səssiz qalmalıyam – bu səndən nəyisə əsirgədiyim üçün deyil, bunun sənə kömək etməyəcəyinə, hətta əksinə sənə zərərli ola biləcəyinə görədir.


Mənbə: Osho – “Kendinle Başla” kitabı

Hazırladı: Fidan Aslanova

 

Beyenmeler
0   15  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: 0 (from 0 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

YAXŞI BİR HƏYAT YAŞAMAQ ÜÇÜN..

Xüsusi

Zaman sürətlə axıb gedir və çox vaxt bunun fərqinə belə varmırıq. Lakin, hər gün bir-birindən dəyərlidir və bəzən tək bir dəqiqəsini belə anlamadan keçirdiyimiz günlər, həyatımız boyunca bir çox təcrübə yaşamağımza səhnə olur. Həyatı daha da anlamlı hala gətirmək və həyatda olduğumuz hər günün dəyərini bilmək üçünsə, hər an hərəkətə keçməyə  hazır olmaq çox önəmlidir.

Əgər siz də ömrünüzün sonuna gəldiyiniz zaman etmədiyiniz şeylərə görə peşman olmaq istəmirsinizsə, həyatınızı dəyişdirməyə başlaya bilərsiniz.  Daha yaxşı bir həyat yaşamaq üçün ölmədən öncə etməli olduğunuz 77 şeyi sizə təqdim edirik:

1. Hər gün səni həyəcanlandıran bir şey et.
2. Klassik romanları oxu.
3. Əsla unuda bilməyəcəyin biri ilə heç tanımadığın bir yerə səyahət et.
4. Uzun müddətli hədəflərini müəyyənləşdir və səni xəyallarına yaxınlaşdıran 3 şeyi hər gün et.
5. Televizoru həyatından çıxar.
6. Gülümsəmə ilə kimisə xoşbəxt et.
7. Bir topluluğa daxil ol.
8. Yad insanlarla danış. Yeni dostlar qazan.
9. Başqalarına kömək et.
10. Formada ol. Hər səhər piyada gəzintiyə çıx.
11. Hər həftə sadə bir hərəkət öyrən.

12. Kiçik xoşbəxtliklərin fərqinə varıb bunlardan həzz al.
13. Yaradıcı ol. Nə qədər kiçik olsa da, sıfırdan bir şey inşa et.
.
14. Hər gün bir zarafat öyrənib kimlərəsə anlat.
15. Hər gün bir neçə dəqiqəni səssiz keçir və bu müddət ərzində düşün.
16. Problemlərlə üzləşərək problem həll etmək üçün özünü şərtləndir.
17.  Sənin hədəflərinlə oxşar hədəfləri olan pozitiv insanlar əhatəndə olsun.
18. Maraqlandığın bir mövzuda təhsil al və fərqli kurslara qatıl.
19. Ayda bir dəfə ən yaxşı dostlarınla oyun gecəsi təşkil et.
20. Həftədə bir dəfə gün doğumunu izlə.
21.  Həftədə bir dəfə gün batımını izlə.
22. Anlamlı bir xobbi tap.

23. Həyat yoldaşınla və ya ən yaxın dostunla iş partnyoru olub kiçik də olsa iş qur.
24. Rəsm, foto, musiqi və ya kino mövzusunda yaradıcılığını inkişaf etdir.
25. Tamamilə yeni bir şey yoxla.
26. Hər zamanki vərdişlərini buraxaraq fərqli musiqilər dinlə.
27. Heyran olduğun insanlardan bir şeylər öyrən.
28. Kiçik bir bağ qurub orda yetişdirdiklərini ye.
29. Həftədə ən az bir dəfə mükəmməl bir sekslə məşğul ol.
30. Uzun zamandır etmək istədiyin şey üçün hərəkətə keç.
31. Sosiallaş, sosiallaş, sosiallaş.
32. Bir neçə ildir görmədiyin dostlarını və ailə üzvlərini ziyarət et.
33. Öz fikirlərinə önəm ver və onları təqib et.

34. Uzun zaman haqqında danışılacaq bir parti təşkil et və hər kəsi dəvət et.
35. Bayırda daha çox vaxt keçir və təbiət anayla qaynayıb qarış.
36. Əgər işinə nifrət edirsənsə, yensini tap. Həyat çox qısadır.
37. Yeni vərdişlər qazan, bunun üçün heç vaxt gec deyil.
38. Çox ciddi olma. Bol-bol gül.
39. Uzun müddətli həyat təcrüblərindən sonra özünə zaman ayır. Öz çevrəndəki dünyanı kəşf et.
40. Surfing öyrən.
41. Tezdən oyan.
42. Mərhəmətli ol.
43. Özünü və yaşdığın yeri səliqəli saxla.
44. Sahib olmadığın şeylər üçün narahat olmaqdan vazkeç və sahib olduqlarından zövq al.

45. Hər səhər özün üçün  3 öncəlik müəyyən et və axşama qədər bunları gerçəkləşdir.
46. Pozitiv olana fokuslan.
47. Romantik ol, partnyorunu təəccübləndir.
48. Çox vacib olmayan işlərə vaxt sərf etmə.
49. Özünə meydan oxu.
50. Bir şeyi təsirli bir şəkildə necə həyata keçirə biləcəyini öyrən.
51. Səvhlərindən dərs al.
52. Bir şeydən qorxmaq əvəzinə, hər zaman ehtimallara qarşı hazırlıqlı ol.
53. Sənə maraqlı olan hər mövzuda özünü öyrət.
54. Yeməyini yavaş ye və hər şeyin dadını al.
55. Yavaşla və rahatla.

56. Zamanını düzgün idarə etməyi öyrən.
57. İşi iş yerində qoy.
58. Mükəmməllik yaxşılığın düşmənidir. Yaxşı bir həyata fokuslan.
59. Gündə ən azı bir yeməyi ailən və ya dostlarınla ye.
60. Kömək istəməyi unutma.
61. Hər zaman sual ver.
62. Yox deməyi öyrən.
63. Özünü, yollardakı əngəllərə yox, zirvəyə fokusla.
64. Dünayaya 1 dəfə gəlirsən, çətin olanı yoxla.
65. Etdiyin şeylərə ayırdığın zamanı azalt.
66. Bir şeyi vaxtında et.

67. Sadələş.
68. Yazmağı unutma.
69. Daha azına sahib olub daha çoxunu et.
70. Xəstəliklərdən qaçın, əllərini daha tez-tez yu.
71. Daha stressiz və güvənli olmaq üçün avtomobili sürətli sürmə.
72. Özünə kifayət etməyi bil.
73. Spontan davran.
74. Verdiyin sözləri daima tut.
75. Yaxşı yat.
76. Tanış olduğun insanların sənə bir çox köməyi dəyə biləcəyini unutma.
77. Özünü xoşbəxt etmək üçün  vərdişlər qazan.


Mənbə: www.uplifers.com

Hazırladı: Fidan Aslanova

Beyenmeler
0   14  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +2 (from 2 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

SEVGİ VƏ EQO

Xüsusi

Əgər sevsən, özünlə bağlı sahib olduğun bütün fikirləri buraxmaq məcburiyyətində qalacaqsan. Əgər sevsən,  eqo ola bilməzsən, çünki eqo, sevgiyə icazə verməyəcək. Onlar uzlaşa bilməzlər. Əgər eqonu seçsən, sevgini seçə bilməyəcəksən. Əgər sevgini seçsən, eqonu buraxmaq məcburiyyətində qalacaqsan, bundan dolayı qorxunu da. Sən nə zaman sevsən, ölümdən daha böyük bir qorxu səni pəncələrinə alar. Buna görə də sevgi yer üzündən silinib. Nadir olaraq, çox nadir olaraq  sevginin axması hadisəsi gerçəkləşir.

Sənin sevgi dediyin şey sadəcə saxta bir puldur: Sən onu kəşf etmisən, çünki sevgisiz yaşamaq çox çətindir. O çətindir, çünki sevgi yoxkən həyatın heç bir anlamı yoxdur; o anlamsızdır. Sevgi olmadan həyatın içində heç şeir yoxdur. Sevgi olmadan ağac var, amma əsla çiçəklər yoxdur.
Sevgisiz yaşamaq mümkün deyil, bu səbəblə insanlıq bir hiylə yaradıb. İnsanlıq bir hiylə, bir saxta sistem yaradıb. Bu sistem budur: Saxta sevginin içində yaşa ki, beləliklə, eqon davam edə bilsin. Heç bir şey dəyişməz və sən sevgi içində olduğun oyununa davam edə bilrəsən: Sevdiyini düşünməyə davam edə bilərsən. Sevdiyinə inanmağa davam edə bilərsən. Lakin sevginə bir bax – onun içindən nə çıxar ? – iztirabdan başqa heç bir şey, cəhənnəmdən başqa heç bir şey, qarşıdurmadan, münaqişədən, şiddətdən başqa heç bir şey.

Sevgi münasibətlərinə dərindən bax. Onlar sevgi münasibətindən çox nifrət münasibətinə bənzəyir. Onları sevgi münasibəti olaraq adlandırmaqdansa, nifrət münasibəti olaraq adlandırmaq daha yaxşıdır. Lakin hər kəs eyni şəkildə yaşadığı üçün əsla fərqinə vara bilməzsən. Hər kəs saxta pulu gəzdirir; əsla fərqində ola bilməzsən. Sevginin gerçək pulu çox bahalıdır. Onu, sadəcə özünü itirmək bahasına satın ala bilərsən. Bunun başqa bir yolu yoxdur.

Eqo saxta bir varlqıdır, sadəcə bir məfhumdur, varlığının göyündəki bir buluddur. Sadəcə duman, maddi bir şey deyil; bir yuxu. Sevgi, sənin sahib olmadığın şeyi buraxmalı olduğunu gərəkli edir və sevgi sənə sahib olmuş olanı və hər zaman sahib olacağını verməyə hazırdır. Sevgi sənə ÖZ -ünü geri verir; eqo səni özündən gizlətməyə davam edir, sevgi səni özünə açar. Lakin qorxu vardır. Qorxu təbiidir və insan qorxusuna rəğmən getmək məcburiyyətindədir.

Cəsur ol, qorxaq olma. Varlığının gerçək cəsarəti, sadəcə sevgi ortaya çıxdığı zaman test edilər. Ondan öncə heç bir zaman nə cür bir cəsarətdən yaradıldığını bilə bilməzsən. Gündəlik həyatda, iş həyatında, onu və ya bunu edərkən, arzunun dünyasında və güc siyasətlərində gerçək cəsarətin əsla test edilməz. Əsla odun içindən keçə bilməzsən.

Sevgi oddur.

Sevgi nə üçün çox acı verir?

Sevgi acı verər, çünki o səadət üçün yol açar. Sevgi acı verər, çünki o dəyişdirər, sevgi mutasiyadır.

Hər dəyişmə acı verici olacaq , çünki köhnə yeni uğruna tərk edilmək məcburiyyətindədir. Köhnə tanışdır, güvənlidir, təhlükəsizdir, yeni olan tamamilə bilinməzdir. Heç yelkən açmamış okeanlara doğru hərəkət etmə halındasan. Yeni olanla zehnindən istifadə edə blməzsən; köhnə olanla zehin bacarıqlıdır. Zehin sadəcə köhnə olanla işləyə bilər; bütünüylə istifadəyə yararsızdır.

Buna görə də qorxu yüksəlir və köhnəni, komfortlu olanı, güvənli dünyanı, rahatlığın dünyasını tərk edərkən qorxu yüksəlir. Bu, uşağın anasının bətnindən çıxarkən hiss etdiyi acının eynsidir. Bu,  quşun yumurtadan çıxarkən çəkdiyi acının eynisidir. Bu, quşun ilk dəfə qanadlanmağa çalışdığı zaman hiss edəcəyi qorxunun eynisidir. Bilinməyən qorxusu və bilinənin güvənlik duyğusu, bilinməyənin güvənsizliyi, bilinməyənin təxmin edilməzliyi insanı son dərəcə qorxudur.

Və dəyişmə, bir özün olmama halına olacağı üçün iztirab çox dərindir. Lakin sən, iztirabın içindən keçmədən, xoşbəxtlikdən özünü itirə bilməzsən. Çünki qızıl saflaşdırılacaqsa, oddan keçməlidir.

Münasibət bir güzgüdür və sevgi nə qədər safdırsa, sevgi nə qədər yüksəkdirsə, güzgü o qədər təmiz olacaqdır. Lakin, daha yüksək sevgi, sənin açıq olmağını gərəkli edir. Daha yüksək sevgi sənin kövrək olmağını gərəkli edir. Zirehini buraxmaq məcburiyyətindəsən. Bu, acı verir. Davamlı olaraq müdafiədə olmamalısan. Hesabçı zenini buraxmaq məcburiyyətindəsən. Riskə getmək məcburiyətindəsən. Təhlükəli bir şəkildə yaşamaq məcburiyyətindəsən. Digəri səni incidə bilər; kövrək olmaqla bağlı qorxu budur. Digəri səni istəməyə bilər; aşiq olmaqdakı qorxu budur.

Digərində tapacağın öz yansıman çirkin ola bilər; problem budur. Güzgüdən uzaq dur. Lakin, güzgüdən uzaq duraraq gözəlləşə bilməyəcəksən. Uçurumdan qaçınaraq inkişaf edə bilməyəcəksən. Meydan oxuma qəbul edilmək məcburiyyətindədir.

İnsan, sevginin içinə girmək məcburiyyətindədir. Bu, Tanrıya doğru ilk addımdır və o, aradan çıxardıla bilməz. Sevgi pilləsini aradan çıxarmağa çalışanlar, Tanrıya çata bilməyəcəkdir.

Sevgi açıq bir göy üzüdür. Sevmək qanadlanmaqdır. Lakin sərhədsiz göy üzü mütləq qorxu yaradar.

Və eqonu buraxmaq çox acıdır, bizə, eqonu yetişdirməyimiz öyrədilmişdir. Eqonun, bizim yeganə xəzinəmiz olduğunu zənn edirik. Biz onu qorumaqla məşğuluq, biz onu bəzəməklə məşğuluq, biz onu davamlı olaraq parlatmaqla məşğuluq və sevgi qapını döyəndə, sevginin içinə girmək üçün edilməli olan yeganə şey, eqonu bir kənara buraxmaqdır. Mütləq acı verər.

Sevgi problem yaradar. Bu problemlərdən, sevgidən qaçaraq qurtula bilməzsən. Lakin, bunlar son dərəcə həyati problemlərdir. Onlarla üzləşmək, qarşılaşmaq məcburiyyətindəsən; onlar yaşanmaq məcburiyyətindədir və onların içindən və o tərəfinə keçmək gərəkdir. Və o  tərəfinə keçmək üçün yol içindəndir.

Biz artıq sevgi deyilən macəraya atılmaq üçün kifayət qədər cəsur deyilik.

Buna görə də insanlar sekslə maraqlanırlar. Çünki seks riskli deyil. O anlıqdır, daxil olmursan. Sevgi daxil olmaqdır; o təslimiyyətdir. O anlıq deyildir. Bir dəfə kökləndiyiniz zaman, o sonsuza qədər qala bilər. O həyat boyu davam edən bir daxil olmadır. Sevginin yaxınlığa ehtiyacı var və sən sadəcə yaxın olduğun zaman digəri bir güzgüyə çevrilir. Bir kişi və ya qadınla cinsi olaraq görüşdüyün zaman,  görüşmüş belə sayılmazsan; əslində digər insanın ruhundan qaçmısan. Sadəcə bədəndən istifadə etdin və qaçdın və digəri də sənin bədənindən istifadə etdi və qaçdı. Əsla bir-birinizin original üzünü açığa vuracaq qədər yaxın olmadınız.

Sevgi ən böyük Zen koan-ıdır.

O acı verər, amma ondan qaçma. Ondan qaçsan, ən böyük inkişaf fürsətindən qaçmısan. Onun içinə gir, sevginin iztirabını yaşa, çünki iztirab vasitəsilə böyük bir xoşbəxtlik gələr. Bəli, bir eqo olaraq ölməli olacaqsan, ama əgər eqo olaraq  ölə bilsən, bir Tanrı olaraq, bir Budda olaraq doğulacaqsan. Və sevgi sənə Tao-nun, Təsəvvüfün, Zen-in ucundan ilk dəfə dadına baxdırar. Sevgi sənə Tanrının olduğunun, həyatın anlamsız olmadığının ilk sübutunu verər.

Bir damla olaraq yox ol və bir okean ol , amma sevgi qapısından keçməli olacasan.

Və mütləq insan bir damla olaraq yox olmağa başladığı zaman  və insan uzun müddətdir ki, bir damla olaraq yaşamışkən bu acı verər. Çünki insan, “Mən buyam və indi bu gedir. Ölürəm.” zənn edər. Sən ölmürsən, amma bir xəyal ölür. Sən xəyalla eyniləşmişdin, doğrudur, amma xəyal hələ də bir xəyaldır. Və sadəcə xəyal getdiyi zaman sən kim olduğunu görə biləcəksən. Və bunun ortaya çıması,  səni sevincin, səadətin, şənliyin ən yüksək zirvəsinə aparar.


Mənbə: Osho – “Eqo” kitabı

Hazırladı: Fidan Aslanova 

Beyenmeler
16   0  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +1 (from 1 vote)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

XOŞBƏXTLİK, BƏDBƏXTLİK, EQO

Xüsusi

Xoşbəxtliyin verməyəcəyi bir çox şeyi iztirab sənə verə bilər. Əslində xoşbəxtlik bir çox şeyi səndən alıb götürər. Xoşbəxtlik hər zaman səndən  sahib olduğun şeylərin hamısını, hər zaman  olduğun şeylərin hamısını alır; xoşbəxtlik səni yox edir. İztirab sənin eqonu qidalandırır və xoşbəxtlik isə, bəsitcə eqosuz olma halıdır. Problem budur, problemin can alıcı nöqtəsi budur.

Buna görə də, xoşbəxt olmaq insanlara çox çətin gəlir.

Buna görə də milyonlarla insan iztirab içində yaşamaq məcburiyyətindədir, iztirab içində yaşamağa üstünlük verirlər. O sənə çox çox kristallaşmış bir eqo verir. İztirab içində varsan. Xoşbəxt ikən yoxsan. İztirab içində kristallaşma vardır, xoşbəxtlik içində olanda isə ışıldayan hala gəlirsən. Əgər bu anlaşılsa, hər şey aydınlaşar. İztirab səni özəl edər.

Xoşbəxtlik evrensel bir şeydir, heç bir özəl tərəfi yoxdur. Ağaclar xoşbəxtdir və heyvanlar xoşbəxtdir və quşlar xoşbəxtdir. Varoluşun hamısı, insan xaric xoşbəxtdir. Bədbəxt olaraq insan çox özəl, qeyri-adi olur. İztirab səni, insanların diqqətini çəkən hala gətirir. Nə zaman pərişan bir halda olsan, sənə diqqət göstərilir, simpatiya duyulur, sevilirsən. Hamı səninlə maraqlanmağa başlayar.

Pərişan olmuş birinə kim acı çəkdirmək istəyər? Kim qısqanar səfil birini? Pərişan halda olan birinə kim düşmən ola bilər? Bu çox ucuz bir şey olardı. Pərişan birinə diqqət göstərilir, sevilir, onunla maraqlanırlar. Bədbəxtliyin çox böyük bir gəliri var. Əgər qadın bədbəxt deyilsə, əri bəsitcə onu unutmağa başlayar. Əgər qadın bədbəxtdirsə, əri onu göz ardı etməyin bədəlini ödəyə bilməz. Əgər ata xoşbəxt deyilsə, bütün ailə, həyat yoldaşı, uşaqları ətrafındadır, onun üçün narahatdılar; bu çox rahatlıq verir. İnsan yalnız olmadığını, bir ailəsi, dostları olduğunu düşünür. Xəstə, depressiyada, iztirab içində olduğun zaman, təsəlli etmək üçün, rahatlatmaq üçün dostların səni ziyarət etməyə gəlir.

Xoşbəxt olduğun zaman eyni dostların səni qısqanmağa başlayır. Həqiqətən xoşbəxt olduğun zaman, bütün dünya sənin qarşında olacaq. Heç kim xoşbəxt  bir insanı sevmir, çünki xoşbəxt bir insan digərlərinin eqosunu incidir. Digərləri belə düşünməyə başlayır: “Yəni sən indi xoşbəxt oldun amma hamımız, biz hələ də qaranlıqda, iztirab içində və cəhənnəmdə sürünürük. ” Dünya bədbəxt insanlardan ibarətdir və heç kim bütün dünyanı qarşısına ala biləcək qədər cəsarət sahibi deyil; bu çox təhlükəli, çox risklidir. İztiraba tutunmaq daha yaxşıdır, o səni izdihamın bir parçası edər.

İztirabın içinə bir bax və çox təməl şeylər tapacaqsan. O sənə sayğınlıq verir. İnsanlar sənə qarşı daha dostça, daha xoş davranır. Əgər xoşbəxt deyilsənsə, daha çox dostun olacaq. Bu çox qəribə bir dünyadır. Bir şeylər kökündən yalnışdır onda. Bu belə olmamalıdır, xoşbəxt insanın daha çox dostu olmalıdır.

Lakin xoşbəxt ol və insanlar səni qısqansınlar, daha, dostca davranmazlar. Aldadılmış hiss edərlər; səndə onlarda olmayan bir şey var. Nəyə görə xoşbəxtsən? Buna görə də, biz də yüzlərlə əsrdir xoşbəxtliyi görməzdən gəlib bədbəxtliyi ifadə etdiyimiz çox incə bir mexanizmi öyrəndik. İkinci bir mənliyin olmuşdur. Bu mexanizmanı buraxmaq məcburiyyətindəsən.

Necə xoşbəxt olunacağını öyrən və xoşbəxt insanlara sayğı duymağı öyrən və xoşbəxt insalara daha çox diqqət göstər. Bu, insanlığa böyük bir xidmət olar.

Bədbəxt insanlara çox simpatiya duyma. Bir insan iztirab çəkirsə kömək et, amma simpatiya duyma. Ona pərişanlığın dəyərli bir şey olduğu fikrini aşılama. Ona kömək etdiyini, amma bunun sayğıdan qaynaqlanmadığını, tək səbəbinin pərişanlığı olduğunu açıq bir şəkildə bilməsini təmin et. Və sən məhz pərişanlıq çirkin bir şey olduğu üçün, bu adamı bədbəxtliyinin içindən çıxarmağa çalışırsan. Qoy bu insan, pərişanlığın çirkin olduğunu, bədbəxtliyin ərdəmli bir şey olmadığını, insanlığa böyük bir xidmət etmədyini hiss etsin.

Xoşbəxt ol, xoşbəxtliyə sayğı duy və insanlara, xoşbəxtliyin həyatın məqsədi olduğunu anlamaları üçün kömək et. Nə zaman səadət içində bir insan görsən, ona sayğı duy, bu müqəddəsdir. Və nə zaman bir topluluğun coşğu dolu olduğunu, büsatlı olduğunu hiss etsən, onu müqəddəs bir yer olaraq qəbul et. Tamamilə yeni bir dil öyrənmək məcburiyyətindəyik, ancaq o zaman bu iylənmiş insanlıq dəyişə bilər. Sağlamlığın, bütünlüyün, xoşbəxtliyin dilini öyrənmək məcburiyyətindəyik. Bu çox çətin olacaq, çünki investisiyalarımız çox böyükdür.

Heç bir səbəb olmadan coşğu dolu olmağın manyaklık olduğunun öyrədildiyi, dəli olmuş bir toplumda böyüdüldün. Bəsitcə, ortada bir səbəb yox ikən gülüməsəsən, insanlar, başında bir problem olduğunu düşünər. Niyə gülürsən? Niyə çox xoşbəxt görünürsən? Və əgər,  “Bilmirəm, sadəcə xoşbəxt hiss edirəm.” desən, cavabın sadəcə onların, səndə bir şeylərin yalnış getməsi barədə fikrini gücləndirəcək. Lakin, əgər xoşbəxt olmasan, heç kim səndən niyə bədbəxt olduğunu soruşmayacaq. Bədbəxt olmaq təbiidir. Hər kəs elədir. Sənə məxsus bir şey deyil. Özünə xas bir şey eləmirsən.


Mənbə: Osho – “Coşğu”

Hazırladı: Fidan Aslanova

Beyenmeler
0   16  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +6 (from 8 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook