Kateqoriya:Kitab klubu

“THE SECRET” KİTABINDAN SEÇMƏLƏR

Xüsusi

Həyatınızda elə olubmu ki, qəmli bir şey haqqında düşünərkən, siz daha dərindən kədərlənmisiniz. Məsələ bundadır ki, eyni şey haqqında müəyyən müddət düşünərkən cazibə qanunu dərhal ona bənzər fikirləri sizə yönəldir. Bir neçə dəqiqə ərzində siz o qədər bir-birinə oxşar kədərli fikirləri qəbul edirsiniz ki, düşündükcə ovqatınız daha da pisləşir. Nə qədər çox düşünürsünüzsə, daha artıq sarsılırsınız.

Təsəvvür edin ki, bolluq içində, firavan yaşayırsınız və siz bu firavanlığı özünüzə cəzb edəcəksiniz. Bu hər zaman, hər kəs üçün işləyir.

Əgər siz nədənsə razı deyilsinizsə, cazibə qanunu sizə tabe olaraq həyatınıza daha çox narazılığınıza səbəb olan hadisələri cəzb edəcəkdir. Kiminsə giley-güzarını dinləyərkən fikirlərinizi orada toplayırsınızsa, tərəfkeşlik edib onunla razılaşırsınızsa, o zaman bu kimi hadisələri siz özünüzə də cəzb edirsiniz.

Sizin düşüncələriniz öz həyatınızı qurmaqla yanaşı, dünyanın yaranışına da əlavə güc verir. Əgər bu günə kimi dünya qarşısında aciz və əhəmiyyətsiz olduğunuzu düşünürdünüzsə, bu gün bunu bir daha götür-qoy etməlisiniz. Ətrafınızda, çevrənizdə dünyanı şəkilləndirib quran sizin ağlınızdır.

İnsanlar Nəhəng Sirri anlamağa başlayarkən, daima öz bədbin düşüncələrindən qorxuya düşürlər. Lakin bilməlisiniz ki, nikbin düşüncələr bədbin düşüncələrdən yüz dəfələrlə güclüdür və bu elmi təsdiqini də tapmışdır. Elə buna görə də narahatçılığa son qoya bilərəsiniz.
Əgər siz bir müddət israrla pis niyyətli fikirəri düşünürsünüzsə, problemlər həyatınızda mütləq peyda olmalıdır. Əgər mənfi fikirlərinizin olduğuna görə narahat olursunuzsa, sizə narahatlıq gətirən fikirləri həyatınıza daha çox gətirəcəksiniz. Elə bu andan etibarən xoşgörülü işlər, əməllər haqqında düşünmək qərarına gəlin.
Allaha şükürlər olsun ki, həyatda düşüncələrin ifadə edilməsilə gerçəkləşməsi arasında zaman aralığı mövcuddur. Əgər belə olmasaydı, bu hadisə bizim üçün bir bəlaya çevriləcəkdi. Zaman ünsürü sizin xeyrinizə işləyir və o sizə qərarınızı yenidən düşünümək, istəklərinizi dəqİqləşdirmək və yeni seçim etmək imkanı verir.

Hər fikrə nəzarət etmək mümkün deyil. Alimlər hesab edirlər ki, insan beynində hər gün altmış min fikri yaranır. Təsəvvür edin ki, hər gün altmış min fikrin hamısını nəzarətdə saxlamağa çalışarkən siz hansı vəziyyətə düşərsiniz? Xoşbəxtlikdən bunun daha asan yolu var: bu bizim hislərimizdir. Onlar bizə nə haqqında düşündüyümüzü anlamaq imkanı verir.
Hislərimiz, nəyin haqqında düşündüyümüzü bizə göstərən ilahi bir bəxşişdir.
Hisləriniz çox sürətlə hansı tərzdə düşündüyünüzü sizə çatdırır. Məsələn, pis xəbər eşitdiyiniz zaman, həmin an yaramış duyğunu xatırlayın. Bu vaxt mədənizdə sıxıntı, döşünüzdə sancı hissləri yaranacaq. Yadda saxlayın: hisslər və emosiyalar vaxt itirmədən düşüncələriniz barəsində sizə xəbər verir.
Öz emosiyalarını dərk edərək anlamağı öyrənməlisiniz ki, nə hiss etdiyinizi də biləsiniz. Çünki bu, hansı tərzdə düşündüyünüzü bilməyin ən qısa və asan yoludur.
Sizdə iki cür duyğu tipi var: pis və yaxşı. Siz onlar arasındakı fərqi çox gözəl anlayırsınız; birinə görə özünüzü çox yaxşı, digərinə görə isə çox pis hiss edirsiniz. Sarsıntı, kin, küskünlük, əsəbilik, günahkarlıq – bunlar hamısı neqativ emosiyalardır. Onlar sizə güc və ya yaxşı ovqat vermir.
Əsas bunu bilməsiniz ki, özünü pis hiss edib eyni zamanda yaxşı düşüncələrə malik olmaq mümkün deyil. Əgər özünüzü pis hiss edirsinizsə, deməli, beyninizdə sizi pis olmağa məcbur edən hansısa fikirlər var.
Pis duyğularınızın və pis  əhvalnızın olduğu bir zamanda, daha çox bədbinlik cəlb edən tezliyə düşürsünüz. Cazibə qanunu özünüzü daha pis hiss etdirəcək şəkilləri göndərərək, mütləq sizə cavab verəcəkdir.

Pozitiv hisslər yaşayarkən, özünüzü daha da yaxşı hiss etməyinizə kömək edən oxşar emosiyaları cəzb edirsiniz.

Eyni anda özünü yaxşı hiss edib, həm də xoşagəlməz şeylər haqqında düşünmək mümkün deyil. Yaxşı hisslər, yalnız yaxşı düşüncələr nəticəsində yaranır.

Əgər özünüzü yaxşı hiss edirsinizsə, o zaman siz arzularınıza uyğun olan gələcəyi yaradırsınız. Əgər özünüzü pis hiss edirsinizsə, o zaman siz arzularınızdan uzaqlaşan gələcəyinizi qurursunuz.

Fikirləşdiyimiz və hiss etdiyimiz hər bir şey bizim gələcəyimizi qurur. Əgər narahat olub qorxursunuzsa,  o zaman siz həyatınıza daha çox qorxu və həyəcan gətirirsiniz.
Lakin özünüzü yaxşı hiss edirsinizsə, deməli, pozitiv düşünürsünüz. Xoş anları unutmayın və o hisləri bəsləyin.

Beləliklə insanlar “emosional tıxac” a girilər və nəticədə səhər yerindən kefsiz və ya əzgin qalxdısa, qanı qaralıdısa, günü eləcə də keçir. Onlar təsəvvür etmirlər ki, sadəcə emosiyaları dəyişməklə həm bu günü, həm də bütün həyatlarını dəyişə bilərlər.

Cazibə qanununa görə əgər gününüzü xoş ovqat və yaxşı əhval-ruhiyyədə başladınızsa,özünüzü yaxşı hiss edirsinizsə, gün ərzində əhvalınız dəyişməyəcəyi təqdirdə bu ovqatın ardınca siz daha çox könül açan hadisələr və müsbət enerjili insanları cəzb edəcəksiniz.

Bizlərdən hər birinin elə günü olub ki, uğrsuzluqlar bir-birinin ardınca gəlib. Zəncirvari reaksiya dərk edilib-edilməməsindən asılı olmayarq bir fikirdən başlanır. İlk pis fikir tezliyi özünə xas tezlik yaradır, daha sonra ona bənzər fikriləri daha çox cəzb  edir və işləriniz baş-ayaq gedir. Əgər bir uğursuzluğa görə siz bədbinləşirsinizsə, dərhal uğursuzluğu daha  çox cəbz edirsiniz. Sizin cavab emosiyalarınız həmin şeyləri daha çox cəzb edəcək və fikrilərinizin zəncirvari reaksiyası düşüncələrinizi məqsədli şəkildə dəyişəcəyinizə qədər davam edəcək.

Özünüzü yaxşı hiss etməyiniz çox vacibdir, çünki nikbin emosiyalar sizdən kainata gedən və yaxşılıqları sizə doğru çəkən bir siqnaldır. Beləliklə, nə qədər nikbin olursunuzsa, bir o qədər ruh yüksəkliyinizi artıran və onu qoruyub saxlamağa kömək edən hadisələri cəzb edirsiniz.

Əgər özünüzü pis hiss edirsinizsə, bilin ki, bunu bir göz qırpımında dəyişə bilərsiniz! Ürəyəyatımlı musiqi qoyun və ya zümzümə etməyə başlayın, bu zaman sizin hiss və emosiyalarınız dəyişəcəkdir. Yaxud sadəcə, gözəl bir şey haqqında düşünün.Övladınızı və ya həqiqətən də sevdiyiniz digər bir şəxsi düşünün və bu düşüncəni beyninizdə qoruyub saxlamağa çalışın. Hər şeyi bir kənara qoyun və öz fikrinizi yalnız müsbət düşüncələr üzərində səfərbərliyə alın. Həmin andan özünüzü daha yaxşı hiss edəcəyinizə söz verirəm.

Özünüzün “ovqat  dəyişdirən sirli açarların siyahısı”nı tərtib edin və bunu daima əl altında saxlayın. “Dəyişdirən açar” dedikdə, mən sizin hislərinizi ən tez dəyişən vasitələri nəzərdə tuturam. Məsələn bu, xoş bir xatirə, gələcəyə olan azru, hansısa gülməli anlar, təbiət mənzərəsi, sizə əziz olan insan ya da sevimli musiqiniz ola bilər. Siz kin, kədər və ya əzginlik hiss etdiyiniz zaman öz siyahınıza nəzər salın və oradan birini seçib, diqqətinizi onun üzərində cəmləyin. Müxtəlif zamanlarda kefinizi müxtəlif şeylər yüksəldə bilər, odur ki, bunlardan biri təsir etmədikdə o birini sınayın. Diqqətinizi çəkən foksu dəyişdirərək özünüzü şənləndirin ki, tezlik dəyişsin. Bu çox asandır,cəmi bir neçə dəqiqənizi alacaq!

Siz kiminsə haqqında pis fikirdəsinizsə, bu pisik eynilə sizin həyatınızda gerçəkləşəcəkdir. Neqativ düşüncələrinizlə siz heç kimə deyil, yalnız özünüzə ziyan vura bilrəsiniz. Əgər sizin bütün fikirləriniz sevgi üzərində qurularsa, kimin həyatının  sevgi ilə dolacağını tapa bilərsinizmi? Əlbətə ki, sizin!

Özünüz nə istədiyinizi tam başa düşmürsünüzsə, o zaman cazibə qanunu da arzuladığınızı sizə verə bilməz. Dəqiq olmayan tezliyi şüalandırıb nəticəsini də qeyri-müəyyən alacaqsınız. Yaxşıca fikirləşin, siz  əslində nə istəyirsiniz?

Bu həqiqətən çox maraqlıdır. Kainat sanki sizin kataloqunuzdur. Siz ona göz gəzdirərək bildirirsiniz: “Mən bu təəssüratları yaşamaq istəyirəm, bu əşyanı istəyirəm və belə bir insanla qarşılaşmağı istəyirəm.” Siz öz sifarişinizi kainata edirsiniz. Əslində,bu qədər asandır.

Dəfələrlə istəmək lazım deyil. Bu, kataloqdan sifarişə bənzəyir, siz bir şeyi yalnız bir dəfə sifariş edirsiniz. Axı nəsə sifariş etdikdə, onun qəbul edilib-edilmədiyi barədə narahat olub sifarişinizi dönə-dönə təkrarlamırsınız. Bunu bir dəfə edirsiniz. Yaradıclıq prosesi də eynilə belədir. Siz öz idrakınızda nə istədiyinizi dəqiqləşdirdiyiniz zaman, artıq sifariş etmisiniz, yəni istəmisiniz.

Siz sifarişinizi etdiyiniz üçün rahat olun,  onu alacağınıza tərəddüd etməyin və həyatınızdan zövq almağa çalışın.

İstədyiniz şeylərin artıq özünüzünkü olduğunu təsəvvür edin. Belə olduqda, onların  sizə tərəf gəlməsi zəruriyyətə çevrilir. Onların cəzb olunması isə şəraitdən aslıdır. Buna görə də həyəcanlanıb narahat olmayın. Ona olan ehtiyacınızı düşünməyin. Onlar haqqında, sizə mənsub və sizin ixtiyarınızdaymış kimi düşünün.

Bizlərdən çoxu, istədiklərini necə  əldə edə biləcəkləri barəsində heç bir fikirləri olmadığına görə, onu arzulamağı belə özlərinə yaxın buraxmır.

Kefin kökdürsə, deməli, qəbuledici tezliyə köklənmisən. Bütün yaxşılıqları  cəzb edən tezlikdəsən və könlündən keçənləri alırsan.

Arzuladığın maşını sürərək onu yoxlama sınağından keçirt. Arzuladığın ev üçün bir şey al. Bu zaman arzuladığının artıq  sənin olduğu hissini yarat və bu duyğunu daima xatırla. Arzuladığınıza yaxınlaşmaq üçün atdığınız hər bir addım, sözün əsl mənasında özünüzə cəzb etməyə yardımçı olacaqdır.

Çəkinin qidadan asılı olduğu bircə fikriniz, sizi kökəltməyə bəsdir. Hər şeyin ilkin səbəbinin fikirlər, düşüncələr olduğunu, qalanlarının isə yalnız onların nəticəsi olduğunu yadda saxlayın.

Vücudunuzun hər kvadrat santimetrinə məftun olun, tərifləyin, razılıq  edib onun mükəmməl olduğunu düşünün.

Mənbə: Rhonda Byrne – “The Secret” kitabı 
Hazırladı: Fidan Aslanova

 

VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +3 (from 3 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

“AYDINLANMAĞIN ABC-Sİ ” – 1

Xüsusi

Gözləntilərinizi buraxın. Açıq olun, olub bitənlərə qarşı hazır olun. Amma, gələcəyə dair planlar qurmayın. Gələcək üçün gözləntiləriniz olmasın, onunla bağlı sabit fikirləriniz olmasın. Onda, artıq acı çəkmədiyinizi görəcəksiniz.

Adanmaq, ürəyinizin bir xüsusiyyətidir. Ətrafınızdakı hər şeyə hörmətlə yanaşırsınız. Ətrafınızdakı hər şeyə böyük bir sevgi bəsləyirsiniz. Söhbət, qarşınızdakı insanın dəyərli və ya dəyərsiz olmağından getmir, çünki sevgi bir iş deyil. Məsələ insanın dəyərli olub-olmamağı deyil, qəlbinizin sevgiylə dolaraq daşıb- daşmamağıdır. Əgər sevgiylə doludursa, qəlbiniz dəyərli olanı da, dəyərsiz olanı da tapır. Aralarında ayrı-seçkilik etmir.
Buludlar doludur və yağış yağır. Yağışın sadəcə yaxşı insanların üzərinə yağdığını və pis insanlardan özünü gizlətdiyini düşünürsüz? Sadəcə yaxşı xristianlar, yaxşı hindular, yaxşı yəhudilərin üzərinə yağdığını və ateistlərin üzərinə yağmadığını düşünürsən? Yağış yağır, çünki buludlar yağışla doludur.
Adanmaq, dolub daşan sevgidir.

Əxlaq sizə başqaları tərəfindən məcbur edilir. Din ilə bağlı bir durum deyil. Hökm etməyin bir forması, köləliyin bir çeşididir. Çünki nəyin doğru, nəyin yalnış olduğunu hələ anlaya bilmirsiniz. Bu sizə digərləri tərəfindən söylənildi.  “Əxlaq” dediyiniz şeyin gerçəkdə əxlaqmı, əxlaqsızıqmı olduğunu bilə bilməzsiniz. Hər hansı bir şey bir toplumda əxlaqa uyğun ikən eyni şey fərqli bir toplumda əxlaqa zidd ola bilər.
Dünyaya bir göz atın, görmə gücünüzü genişləndirin. Orada bir çox fərqli əxlaq anlayışı olduğunu görüb təəccüblənəcəksiniz. Bu necə ola bilər? Doğru doğrudur, yalnış da yalnış ! Bir çox əxlaq anlayışının olması mümkün deyil, bir hindu əxlaqı, bir müsəlman əxlaqı və ya bir Jaina əxlaqının olmasını mümkün deyil. Amma bir çox əxlaq anlayışı var. Bu sadəcə, bütün bu əxlaq anlayışlarının fərqli toplumlar tərəfindən toplumu yaradan fərdlər üzərində hakimiyyət qurmaq üçün yardılmış olduğunu göstərir. Əxlaq, fərdləri həbs etməyə yarayan bir strategiyadır.

Ağıl, bugünə kimi yaşadığınız təcrübələr, yəni bugünə qədər başınıza gələnlər, çoxdan ölmüş olan şeylərdir; ağıl vaoluşunuzun ölü qismidir. O keçmişdir, həyatın ətrafında dolanan bir ölüdür. Sizin burda olmağınıza icazə verməz, indidə olmağınıza imkan verməz. Ətrafınızı əhatə edən bir bulud kimidir. Onun ardındakını görə bilməzsiniz, görüş sahəniz açıq deyildir. Hər şeyin forması pozulmuşdur.
Bu buludun dağılmağına icazə verin. Özünüzü cavabsız buraxın. Heç bir nəticəyə, heç bir fəlsəfəyə, heç bir dinə bağlı qalmayın. Açıq olun, sadəcə açıq. Müdafiəsiz qalın, beləliklə, gerçək sizi tapar. Müdafiəsiz olmaq, ağıllı olmaqdır. Ağıllı olmaq, ağlın koridorlarında  gerçəkliyi itirəcəyinizi  bilməkdir. Ağıllı olmaq, ağılsız olmağın qapını açan açar olduğunu bilməkdir.

“Aqnostik” bilməyən insandır, aqnostik sadəcə tək bir şeyi, bilmədiyini bilən insandır. Aqnostik olun. Bu gerçək dinin başlanğıcıdır.

İnanmayın, ama inancsız da olmayın. Bir Hindu olmayın, lakin  Jain   və ya Xristian da olmayın , yoxsa, qaranlığa doğru irəiləməyə davam etmiş olacaqsınız.  Bütün idealogiyaları, bütün fəlsəfələri, bütün dinlər, bütün düşüncə sistemlərini buraxmadığınız və içinizi tamamilə boşaltmadığınız müddətcə əlinizdə heç bir şey qalmayana qədər, heç bir fikriniz qalmayana qədər davam etmədiyiniz müddətcə… Tanrı ilə bağlı bir düşüncəniz necə ola bilərki ? Onu tanımırsınız. Sadəcə böyük bir tanıma arzusu ilə içəriyə girin, amma bilgiylə bağlı bir fikriniz olmasın. İntensiv bir tanıma istəyi ilə gedin, orada nə olduğunu ehtiraslı bir eşqlə bilmək istəyin, ancaq, başqalarının sizə verdiyi fikirləri yanınızda aparmayın. Onları xaricdə buraxın. Axtaran insanın gerçəkliyə gedən  yolda qarşısına çıxan ən böyük əngəl budur.

İnsan aşiq olmalıdır. Eşq sadəcə bir münasibət olmamalıdır, bir varoluş halı olmalıdır. Birinə aşiq olduğunuz zaman, o insandan dolayı hər şeyi sevərsiniz. Və əgər həqiqətən aşiq olmusunuzsa, birdən-birə ağacları və quşları, göyün üzünü və insanları sevməyə başladığınızın fərqinə varırsınız. Birinə aşiq olduğunuz zaman tam olaraq nə baş verir ?  Bir qadına aşiq  olduğunuz zaman, bütün qadınlara aşiq olursunuz. O qadın sadəcə bir təmsilçi, düyada varolmuş, var olan və var olacaq bütün qadınların bir nümunəsidir. O qadın, sadəcə qadınlığa açılan bir qapıdır. Lakin qadın sadəcə qadın deyil, həm də bir insandır. Buna görə də bütün insanlara da aşiq olarsınız. Bir dəfə aşiq olduğunuz zaman, eşq enerjinizi hər şeyə verdiyinizi görüdüyünüz  zaman, təəəcüblənəcəksiniz. Bu, gerçək eşqdir.
Sahib olmağı istəyən eşq gerçək deyildir. O qədər kiçikdir ki, həm özünü, həm də digər insanı boğar. Amma, indiyə qədər həmişə bu yaşandı. Eşq heç bir zaman əhatəedici olmadı. Sizə, xaricedici eşq öyrədildi. Lakin eşq, əhatəedici ola bilər. Bütün dünyanı sevə bilrəsniz.

Aşmalı olduğunuz ilk şey bədəndir. Bədənin içində olduğunuzun, amma bədən olmadığınızın fərqinə varmalısınız. Bədən gözəldir, ona baxmalı, ona qarşı mehriban  olmalısınız. O sizə gözəl bir şəkildə xidmət edir. Ona düşməncə davranmamalısınız. Dinlər, insanlara bədənlərinə qarşı düşməncə davranmalarını öyrədib ona işkəncə etmələrini deyirlər və buna da çiləçilik deyirlər. Nə böyük bir axmaqlıq ! Və bədənlərinə əziyyət verərək onu aşacaqlarnı sanırlar. Lakin, tamamilə xətalıdırlar. Bir şeyi aşmağın tək yolu, fərqində olmaqdan keçər, işgəncə etməkdən yox. Heç şübhəniz olmasın, əziyyət verməkdən yox! Evinizə işgəncə etmir, onun içində yaşayırsınız; amma o olmadığınızı da bilirsiniz. Bu, bədəniniz üçün də belədir: Oruc tutmağınıza, başınızın üstündə durmağınıza, bədəninizi min bir formaya salmağınıza ehtiyac yoxdur. Sadəcə izləmək və fərqində olmaq kifayətdir.

Aydınlandığınız zaman, yeni bir insan olmursunuz. Əslində heç bir şey əldə etmir, sadəcə bir şeyləri itirirsiniz: Bağlarınızı itirirsiniz, əsarətinizi itirirsiniz, bədbəxtliyinizi itirir və itirməyə davam edirsiniz. Aydınlanma, itirmə periodudur. İtirəcək bir şey qalmadığı zaman çatılan mövqe Nirvana -dır. Mütləq bir səssizliyin ortasında qalmağa aydınlanma deyilə bilər…

Mənim bütün yanaşmam anbaan yaşamaq, anbaan sevinclə, coşğuyla yaşamaq,  anbaan hər şeyilə  intensiv və ehtirasla yaşamaqdır…

Ehtirasla yaşadığınız zaman egonuz yox olur.

Əgər kimsə həyat eşqiylə dolu və həyata eşqlə bağlıdırsa, bu gerçək müqəddəslikdir.

Gerçək müqəddəslik,  varoluşa bir qatqın olmasıdır.

Gerçək müqəddəslər, müqəddəs olaraq tanınmazlar; heç bir kilsə onları  müqəddəs saymaz. Kilsə tərəfindən müqəddəs sayılan müqəddəslər əslində saxta, anlamsız, süni, sintetik və plastik müqəddəslərdir. Heç gülməzlər. Lakin İsa güldü, o içki içdi, yaxşı bir yemək yedi və sevdi. O, gerçək bir insan idi, olduqca dünyəvi idi, kökləri dünyaya bağlı idi.

Bağlanma, bir şeyə tutunmaq və onun sonsuza qədər eyni şəkildə qalmasını istəməkdir. Bu, mümkün olmayanı istəməkdir. Həyat axar və heç bir şey eyni qalmaz.

Baharı hər an gətirə bilərsiniz. Sadəcə baharı çağırın və günəşin, küləyin və yağışın içinizə girməsinə izin verin…

“Bakirə”, tamamilə saf mənasındadır. O qədər safdır ki, zehində cinsəlliklə bağlı bir şey olmaz. Bu, bədənin yox, ağlın problemidir. Özünün dərinliklərində hər kəs bakirədir.  Bakirəlik, eşqin saf halıdır.
“Bakirədən doğulmağın” bioloji bakirəliklə heç bir əlaqəsi yoxdur, bu tamamilə absurddur. İsa, bioloji olaraq bakirə bir anadan doğulmayıb. Lakin İsa müthiş bir eşqin nəticəsi olaraq doğulmuş olmalıdır. Eşq hər zaman bakirədir. Eşq cinsəlliyi aşar ki, bakirəliyin anlamı da budur.
Lakin ağılsız insanlar hər yerdə var və İsanın bakirə bir anadan doğulduğu mövzusunda israr edirlər. Onu gülməli vəziyyətə salırlar. Və ağılsızlıqları ucbatından fövqəladə bir hekayə ilə fövqəladə bir metafora bütün anlamını itirir.

Basdırmaq, yaşamaq istəmədiyiniz bir həyatı yaşamaqdır. Basdırma, əsla etmək istəmədiyiniz şeyləri etməyinizdir. Basdırma, olmaq istəmədiyiniz insan olmaqdır, özünüzə zərər verməyin bir yoludur. Basdırma intihardır,  çox yavaş və çox qəti bir şəkildə zəhərlənməkdir.
Anlatım həyatdır, basdırma isə intihar.
Basdırılmış bir həyat yaşamayın, əks halda yaşamırsınız deməkdir. Anlatımın, yaradıcılığın və sevincin olduğu bir həyat yaşayın. Təbii şəkildə yaşayın. Sezgilərinizi dinləyin, bədəninizi dinləyin, qəlbinizi dinləyin və ağlınızı dinləyin. Özünüzə güvənin, içinzdən gəldiyi şəkildə hərəkət edin, heç bir itkiniz olmayacaq. Təbii həyat axışınızı izlədiyiniz zaman, tanrısallığın qapısına çatmış olacaqsınız.

Toplumun sizə əmr etdiklərinə uymadığınız zaman, rəğbət görməzsiniz. Bu da eqonuzu cəzalandırar, onu acından öldürər və belə yaşamaq son dərəcə çətindir. Buna görə də, məntiqli olsun və ya olmasın toplumun bütün istəklərini yerinə yetirməyə hazırsan.

Nə zaman “boş” sözünü eşitsək, ağlımıza mənfi bir şey gəlir. Buddanın dilində boşluq mənfi deyil. Boşluq tamamilə müsbətdir, hətta sizin doluluq dedyiniz şeydən daha müsbətdir, çünki boşluq özgürlüklə doludur. Hər şey ortadan qaldırılmışdır. Boşluq rahatlıqdır, bütün sərhədlər qaldırılmışdır. Sərhədsizdir və sadəcə sərhədlərin olmadığı yerdə azadlıq mümkündür.

Meditasiyanın bütün periodu budur: hər şeyi çıxarmaq, özünüzü elə bir şəkildə ortadan qaldırın ki, geridə heç bir şey qalmasın, həta siz belə. Bu cür dərin bir səssizlikdə azadlıq vardır.

Bir Budda anbaan yaşayan, keçmişdə yaşamayan, gələcəkdə yaşamayan, burada və indi yaşayan insandır. Buddalıq indiki anda olmaqdır ki, bu bir məqsəd deyil, gözləməyinizə ehtiyac yoxdur. Siz də sadəcə indi və burada olaraq bir Budda ola bilərsiniz.

Özünüzə sayğı duyun, özünüzü sevin, çünki heç bir zaman sizin kimi bir insan olmadı və olmayacaq da.

Ruhunuz görünməyən bədəninizdir və bədəniniz də görünməyən ruhunuzdur.

Böyümək istəyirsinizsə, keçmişi buraxın. Keçmiş artıq yoxdur, tamamilə keçərsizdir, amma həmişə indiyə qarışmağa davam edir. Hadisələri, onu göz önünə alaraq dəyərləndirirsiniz. “Bu doğrudur, bu yalnışdır” deyə dəyərləndirməyə davam edirsiniz ki, bu doğru və yalnışlarla bağlı bütün fikir və dəyərləndirmələr ölü bir şeydən qaynaqlanır. Ölü keçmişiniz, üzərinizə o qədər ağırlıq salır  ki, hərəkət etməyinizə icazə vermir. Keçmişi tamamilə buraxın.

Can sıxıntısı sadə anlamıyla həyatınızı yalnış yaşayırsınız deməkdir. Niyə ürəyiniz sıxılır? Ürəyiniz sıxılır, çünki başqaları tərəfindən verilən ölü davranış qəlibləri ilə yaşayırsınız. Bu qəliblərdən vazkeçin. Öz həyatınızı yaşamağa başlayın…

 

Mənbə: Osho – “Aydınlanmanın ABC’ si” kitabı
Hazırladı: Fidan Aslanova

VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +1 (from 1 vote)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

OŞO – “KİŞİ” KİTABINDAN SEÇMƏLƏR

Xüsusi

Nəyə görə sevgililər davamlı olaraq bir-biri ilə dalaşır, deyinirlər, bir-birilərini bezdirirlər? Bunun sadə bir səbəbi var, əldə etməyi düşündükləri şeyi ala bilməməkləri. Hər ikisi də dilənçidir, hər ikisi də boşdur.

Və iki imperator, öz qəlblərinin sahibi olan iki insan görüşdüyü zaman, böyük bir həzz vardır. Heç kim başqa birindən asılı deyil; hər kəs azaddır və fərddir, öz mərkəzindədir, öz içində kök salmışdır. O, sevgi olaraq adlandırılan özsuyunun səthə doğru çıxdığı və minlərlə çiçək olaraq açdığı , öz varlığının dərinliklərinə enən köklərin sahibidir.

Sənin özünə qarşı sevgin sənin inkişafın üçün əsas təməl ehtiyacdır. Buna görə də mən sənə təbii olan məncilliyi öyrədirəm.

Sən doğulduğun zaman bir Xristian olaraq, bir Katolik olaraq doğulmadın; sən bir kommunist olaraq doğulmadın. Hər uşaq dünyaya bir tabula rasa olaraq, tamamilə təmiz bir şəkildə gəlir. Onun üzərindən heç bir şey yazılmır – İncil, Quran, Gita, Das Kapital – yox, onun üzərində heç bir şey yazılmır. O özü ilə birlikdə heç bir müqəddəs kitab gətirmir,  saf bir məsumiyyətlə gəlir. Lakin onun məsumiyəti, onun ən böyük dərdi halına gəlir. Çünki onun ətrafı siyasətçi, din adamı, ana-ata, müəllim görünüşündəki qurdlarla əhatəlidir. Onların hamısı sənin məsumluğunun üzərinə atılır. Onlar sənin üzərinə sonradan mirasın olduğuna inanacağın şeyləri yazmağa başlayırlar. Onlar sənin mirasını məhv etmişlərdir. Artıq onlar üçün səni əsarət altına almaq, sənə istədikləri hər şeyi etmək mümkündür.

Fədakarlıq, sadəcə özünü sevməyin bir nəticəsi ola bilər.

İfadə etmək həyatdır, əngəlləmək intihardır.

Tantra mesajı budur: Əngəllənmiş bir həyat yaşama, əks təqdirdə heç yaşamamış olacaqsan. İfadəyə, yaradıcılığa, coşğuya aid bir həyat yaşa. Varoluşun sənin yaşamağını istədiyi kimi yaşa; təbii şəkildə yaşa. Və din adamlarından qorxma.
Sezgilərini dinlə, bədənini dinlə, qəlbini dinlə, zəkanı dinlə. Özünə güvən, içindən gələn, səni hara aparırsa get. Və qətiyyən itməyəcəksən. Və təbii həyatınla içindən gəldiyi şəkildə hərəkət edərək bir gün ilahi olanın qapısına çatmağın qaçınılmaz olacaqdır.

Uşaqlar bir dilemma ilə üzləşirlər. O sevdikləri ilə savaşmaq məcburiyyətindədir və o, onların onu sevdiklərini də düşünür. Lakin onu sevən insanların, özü olaraq onu sevməməyi qəribə bir şeydir. Onlar ona, “Səni sevəcəyik, səni sevirik, amma sadəcə bizim izlədiyimiz yolu təqib etsən, bizim təqib etdiyimiz dini təqib etsən, bizim itaət etdiyimiz kimi itaətkar olsan…” deyirlər.

İçdənlik gözəldir, dürüstlük gözəldir, həqiqi olmaq gözəldir. Sadəcə özün olmaq, gözəl olmaqdır.

Lakin sevgi saxtalaşır. Və bir dəfə sən ucuz növ, plastik növ sevgini öyrəndinsə, o zaman original olanı, gerçək olanı, həqiqi olanı kəşf etmək çox çətindir.

Yolun kənarında eləcə dayan və insanları izlə və onların hamısının yuxularında yeridiyini görə biləcəksən. Hamısı  yuxularında yeriyirlər.
Və sən də eləsən.

Bir insan, heyvanlardan daha aşağı səviyyədə ola bilər və bir insan tanrılardan daha yüksək ola bilər. İnsanın sərhədsiz potensialı var.

Heyvanlar heç bir zaman insandan daha “heyvancasına” bir şey etməyiblər.

İnsan bir heyvandır. Və insanın bir heyvan olmadığı düşücəsi sənin inkişafının önündəki əngəllərdən biridir. Beləliklə, sən, heyvan olamdığın düşüncəsinə qapılırsan və o zaman inkişafın dayanır. İlk oyanış bu olmalıdır:  “Mən bir heyvanam və oyanıq olmalıyam və onun o tərəfinə keçməliyəm.”

Seksi sadəcə heyvani bir şey olaraq adlandırma. Çünki seks sadəcə olaraq, heyvansal ola bilər; bu mümkündür, lakin elə olmaq məcburiyyətində deyil. O daha yüksəyə çıxa bilər, o eşq halına çevrilə bilər, o ibadət halına çevrilə bilər. O sənə bağlıdır.

Seks, kişinin ən böyük köləliyidir. Meditasiya halına girmək üçün hər cür səy göstərməlidir.

Pornoqrafiya, sadəcə insanlar çılpaqlıqlarını təbii olaraq qəbul etdikləri zaman ortadan qalxa bilər.

İnsanların təbii olmaqlarına icazə ver və pornoqrafiya itib gedəcək. Qoy insanlar çılpaq olsun… Ofislərində çılpaq oturmaq məcburiyyətində deyillər; bu qədər həddi aşmağa ehtiyac yoxdur, lakin sahillərdə, çay kənarlarında və ya istirahət edərkən, evlərində rahatlanarkən, bağlarında günəşin altında dincələrkən onlaq çılpaq olmalıdırlar! Qoy uşaqlar, çılpaq ata-ananın ətrafında çılpaq bir şəkildə oyun oynasın. Beləcə, pornoqrafya ortadan qalxacaq. Playbol jurnalına kim, nə üçün baxacaq? Bir şeydən məhrum buraxılıb, təbii olan bəzi maraqlar əngəlləndyi üçün pornoqrafiya vardır…

Bir dəfə öz varlığına güvənməyə başladığın zaman, heç bir siyasətçi, heç bir din adamı səni istismar edə bilməz. İnsan hər zaman qorxu səbəbiylə istismar olunur.

Kişilər çox yaxşı dostdurlar. Qadınlar necə dost olunacağını bilməzlər. Qadınlar üçün başqa qadınları sevmək çətindir. Onlar bir-birilərini çox yaxşı tanıyırlar. Əslində onlar bir-birləri haqqında çox şey bilirlər.

Kişi qadını kəşf etməlidir, qadın kişini kəşf etməlidir.

Kişi və və ya qadın
Hələ də tək başına,
Lakin iki ruh bir araya gəldiyi zaman
Bir sevgili yaranmışdır ( Baul Mistikləri )

Qadınlar bir gündə 24 saat boyunca bir qadının rolunu oynamağa məcbur edilib və kişilər bir gündə 24 saat boyunca bir kişinin rolunu oynamağa məcbur edilib. Bu heç təbii deyil.

Qadın sadəcə onun üçün gözəl deyil: Ona baxan hər kəs üçün, onunla təmas quran hər kəs üçün o gözəldir. Eqoist kişi şovinist zehnində çox böyük bir qısqanclıq ortaya çıxır. Makyavellinin sityasətçilər üçün tövsiyyə  etdiyi şeyi  o, qadınlara edər. Evlilik də bir siyasətdir. Makyavelli ən yaxşı müdafiənin hücum olduğunu tövsiyyə edir. Və Makyavelli, siyasi çevrələrdəki təməl bir gerçəklik olaraq bunu fərq etmədən yüz illər öncə kişi bu fikri əsrlərdir istifadə etməkdə idi.  Harda bir növ hökmetmə varsa, mütləq ən yaxşı müdafiə üsulu hücumdur. Müdafiədə sən onsuz da nəsə itirirsən; sən indinən özünü yenilgiyə uğramış tərəf olaraq qəbul etmisən. Sən sadəcə özünü qoruyursan.

İçindəki qadını tap. Onu qidalandır, doyuzdur, onun inkişaf etməsinə kömək et. Ondan utanma və “Mən kişiyəm” demə. Heç kim sadəcə bir kişi və sadəcə bir qadın deyil; hər ikisi də hər ikisidir. Bu belə olmalıdır: Sənin yarın atan tərəfindən və digər yarın anan tərəfindən yaranmışdır. Sən bu iki enerjinin görüşməsisən. Sən sadəcə kişi ola bilməzsən, sən sadəcə bir qadın ola bilməzsən.

Sən yeni bir kimsə halına gəldiyin zaman, arvadın yeni bir insan olacaq. Sənə qarşılıq vermək üçün elə olmaqlı olacaq. Əvvəl- əvvəl bunun çətin olduğunu düşüncək, çünki bu, hardasa yeni bir ər ilə yaşamaq kimi olacaq. Lakin yavaş-yavaş sən dəyişə bilsən, niyə də o da dəyişməsin deyə düşünəcək. Əsla digəri dəyişməlidir deyə ümid bəsləmə. Hər münasibətdə öz tərəfindən dəyişikliyə başla.

İllər keçmişdir və sən əsla zavallı qadının gözlərinin içinə baxmamısan.

Əgər edə bilməsən, ən azından mış kimi et. Bəzən elə olur ki, mış kimi etməyə başlayırsan və həqiqətən olmağa başlayır.

Meditasiya, özünlə yaşamaq sənətidir. O bundan başqa bir şey deyil, sadə bir şəkildə budur: Coşğu ilə tək başına olmaq sənətidir. Bir meditasiyaçı xoşbəxtlik içində aylarla, illərə tək başına otura bilər. O, digəri üçün alışıb yanmaz, çünki onun daxili xoşbəxtliyi o qədər çoxdur ki, o qədər güclüdür ki, digərini neyləsin? Əgər başqa biri onun həyatına gəlsə, bu bir ehtiyac yox, bir lüksdür. Və mən tamamilə lüksün tərəfindəyəm, çünki lüksün anlamı, əgər o varsa onun dadını çıxara bilərsən və o yoxdursa onun da dadını çıxara bilərsən deməkdir. Bir ehtiyac çətin bir şeydir. Məsələn, pendir çörək ehtiyacdır, lakin bağaçadakı çiçəklər bir lüksdür. Çiçəklər olmadan yaşaya bilərsən, lakin pendir və çörək olmadan yaşaya bilməzsən.

İnsanlar dəyişdiyi üçün, heç kim iki  nəfərin hər zaman birlikdə xoşbəxt olacağına qarantiya verə bilməz. Bir qadınla tanış olduğun zaman, o bir insandır, sən bir insansan. On ildən sonra sən başqa biri olacaqsan. O başqa biri olacaq. Bu bir çay kimidir: Su davamlı olaraq axar. Aşiq olan inanlar artıq mövcud deyil. Onlar artıq orada deyil. İndi, başqa biri tərəfindən verilmiş olan müəyyən bir sözə yapışıb qalmağa davam edə bilərsən, lakin o sözü sən verməmisən.
Gerçək bir anlayış sahibi olan insan əsla sabah üçün söz verməz, o sadəcə, “Bu anlıq” deyə bilər. Həqiqətən dürüst bir insan heç söz verə bilməz. Necə söz verə bilərsən? Sabah kim bilə bilər? Saba gələ bilər də, gəlməyə bilər də. Sabah gələ bilər: “Mən eyni olmayacağam, sən eyni olmayacaqsan.” Sabah gələ bilər: “Sən daha dərindən uyğun ola biləcəyin birini tapa bilərsən, mən daha ahəngli bir şəkildə uyğun olduğum birini tapa bilərəm.” Dünya əngindir. Niyə onu bugün tükəndirəsən? Qapıları açıq saxla, alternativləri açıq saxla.

Eşq başlanğıcda sadəcə şüursuz bir şeydir. O biyolojidir, o dəyərli bir şey deyil

dir. Sadəcə sən onun içinə öz fərqindəliyini gətirdiyin zaman, onunla bağlı daha çox və daha çox meditasiya edən halda olduğun zaman, o dəyərli hala gəlməyə başlayar. O yüksəklərə doğru uçmağa başlayar.

Bir kişini aldatmaq asandır, çünki o intellekti ilə yaşayır; bir qadını aldatmaq çox çətindir, demək olar ki, qeyri-mümkündür. Çünki o, sezgiləriylə yaşayır.

Hazırladı:  Fidan Aslanova

VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +1 (from 1 vote)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

SANNYAS NƏDİR?

Xüsusi

Sevgili Osho,

Niyə demək olar ki yanına gələn hamıya sannyas verirsən?
Sənin sannyas anlayışın nədir? Nə kimi bir  zərurət ehtiva edir?

Mənim üçün sannyas ciddi bir şey deyil. Həyatın özü ciddi deyil və ciddi olan hər zaman ölüdür. Həyat sadəcə heç bir məqsədi olmadan daşan bir enerjidir və mənim üçün sannyas həyatı məqsədsiz bir şəkildə yaşamaqdır. Həyatı bir iş kimi yox, bir oyun kimi yaşa. Xəstə, yəni demək istəyirəm ki,  ciddi zehin həqiqətən də oyunu işə çevirir. Sannyasin-lər bunun tam əksini etməlidirlər – işi oyuna çevirmək. Əgər bütün həyatı bir yuxu, bir yuxu davranışı olaraq görsən, sən bir sannyasin-sən. Həyatı bir yuxu, bir yuxu oyunu olaraq görən vazkeçmişdir.
Vazkeçmək, dünyanı tərk etmək deyil, sadəcə baxış tərzini  dəyişdirməkdir.

Daxili xoşbəxtliyi tanıdığın zaman, xarici zövqlər absurddur, ağılsızcadır. Daxili coşğunu tanıdığınız zaman hamısı gedir. O zaman xoşbəxtlik, sevinc deyə bilinən şeylər  aldanışdan başqa bir şey deyil. Ancaq, daxili xoşbxtliyi bilmədən bunu söyləyə bilməzsən və əgər söyləsən, daha da böyük bir aldanış içində olarsan.

Mənə görə, sevginin böyüməsi, cinsəllikdən o tərəfə keçmək üçün yeganə ehtimaldır.

Vazkeçdiklərini iddia edənlərin hamısı, onu buraxdıqlarını, bunu buraxdıqlarını deyirlər. Bununla, önəmli bir şeyə çata bilmədiklərini göstərirlər. Lakin, vazkeçdikləri şey hələ də anlamlı qalır. O hələ də onların hafizələrinin bir hissəsidir. Ona hələ də sahibdirlər. Təbii ki, vazkçiblər, amma insan sahib olmadığı bir şeydən necə vazkeçə bilər?  Buna görə də vazkeçməyi düşünməyə davam edirsənsə, hələ də sahibsən deməkdir. Mənfi bir yöndən sahibsən.

Mənə görə, bir yetişmə anı, bir yetkinləşmə anı vardır – yetkinləşmə hər şeydir. İnsan yetkinləşməlidir, yoxsa, ətrafda özünü boş-boşuna yoraraq , özünə boş-boşuna zərər verərək boş-boşuna dolanacaqdır. İnsan yetkinləşməlidir. O zaman, füsrət, öz-özülüyündən gələr.

İnsan, böyük bir ağaca çevrilə biləcək, Tanrısallığa böyüyə biləcək bir toxumdur. Hər insan bir Tanrı ola bilər. Amma indiki halı ilə sadəcə bir toxumdur. Toxum qorunmalıdır, toxum sevilməlidir və toxuma böyümək üçün hər fürsət verilməlidir.
Sannyas sənin bir toxum, bir potensial olduğunu anlamağın mənasındadır. Bu, son deyil. Bu sadəcə br başlanğıcdır və indi böyüməyə qərar verməlisən. Bu böyümə, özgürlük yolu ilə gəlir, bu böyümə, güvəncəsizlik yolu ilə gəlir. Bir toxum görürsən, güvəncədədir. Ağac güvəncədə deyil. Toxum qapalıdır, tamamilə qapalıdır. Toxumun öldüyü və ağacın böyüməyə başladığı anda potensial da hərəkətə keçməyə başlayır. Təhlükələr vardır – güvəncəsizlik ordadır, hər cür uğursuzluq ehtimalı var, ağac,  bütün evren qarşısında  savaşan çox zərif bir şeydir. Amma indi sadəcə bir toxumsan, heç bir təhlükə yoxdur.
Sannyasin olmaq demək, böyüməyə qərar vermək deməkdir. Və bu, son qərardır. İndi, əlləşməli olacaqsan, güvəncəsizlik olacaqdır, təhlükələr olacaq və onlarla hər an savaşmalı və üzləşməli olacaqsan. Bu hər an sürən  savaş və əlləşmə, bu bilinməyənə doğru savaşma həqiqi vazkeçişdir.
Böyüməyə qərar vermək, böyük bir vazkeçişdir – toxumun güvənliyindən vazkeçiş, toxumun bütünlüyündən vazkeçiş. Ancaq, bu güvəncənin çox böyük bir qiyməti var. Toxum ölüdür, sadəcə potensial olaraq yaşayır. Yaşaya bilər və ya ölü olaraq qalmağa davam edə bilər. Böyümədiyi, bir ağac halına gəlmədiyi müddətcə ölüdür. Və mənim bildiyim qədəriylə insanlar böyümyə qərar verdikləri, bilinməyənə doğru bir atlayış etmədikləri təqdirdə toxumlar kimdirilər – ölü, qapalıdırlar.

Açıqlamaq istədiyim başqa bir şey də, bu sannyas-ın hər hansı bir dinlə məhdud olmamasıdır. Bu dünyada, hər sannyas tipi müəyyən bir dinin, müəyyən bir təriqətin parçası  olub. Bu da, bir güvənlik meyarının bir parçasıdır. Vazkeçirsən, amma yenə də bir yerə aidsən. “Toplumu tərk edirəm” , deyirsən anacaq yenə də bir məzhəbə aidsən. Bir Hindu, bir Müsəlman və ya bir Sih olmağa davam edirsən. Bir şey olmağa davam edirsən.
Həqiqətdə, sannyas dindar olmaq, lakin hər hansı bir dinlə məhdud olmamaq deməkdir. Bu, bilinməynə böyük bir sıçrayışdır. Dinlər bilinər, amma dindarlıq bilinməzdir. Hansısa bir təriqətin sistemləri var, dindarlığın heç bir sistemi yoxdur. Təriqətin müqəddəs kitabları var; dindarlığın sadəcə varlığı var, kitabları yoxdur. Bu sannyas varoluşçudur, dindardır, təriqətsizdir.

Buna görə də, sannyasin olduğun zaman, bir dinə aid olmadığını söylədiyim zaman, Xristianlığı və ya Hinduizmi və ya Jainizmi inkar edəcəyini demək istəmirəm. Sadəcə dində yük halına gəlmiş olan ölü hissəni yox edərsən. Sadəcə ölü ənənəni inkar edərsən və bütün ölüərin – ölü ənənələr, ölü müqədəs kitablar, ölü ruhani liderlər, ölü kilsələr – arxasındakı yaşayan axının üstünü açar və onu yenidən kəşf edərsən.

Budda bir gün əlində bir çiçəklə gəlir. Çıxış etməlidir, lakin səssiz qalır. Onu dinləməyə gələnlər nə etdiyi ilə maraqlanmağa başlayırlar. Zaman keçib getməkdədir. Bundan əvvəl heç vaxt belə bir şey olmayıb – nə edir? Danışıb – danışmayacağını gözləyirlər.
Sonra biri soruşur: “Nə edirsən? Səni dinləməyə gəldiyimizi unutmusan?”
Budda deyir ki: “Bir şey bildirdim. Kəlmələrlə bildirilə bilməyən bir şey bildirdim.  Onu eşitdiniz ya yox?”
Heç kim eşitməyib. Lakin heç tanınmayan bir şagird orda ilk dəfə görünən Mahakashyap adlı bir bhikkhu  səmimiyyətlə gülür. Budda, “Mahakashyap bura gəl. Bu çiçəyi sənə verirəm və kəlmələr yolu ilə verilə biləcək hər şeyi hamınıza verdiyimi bildirirəm. Həqiqətən anlamlı olanı, kəlmələrlə anlatıla bilinməyəni isə Mahakashyap- a verirəm” deyir.
Buna görə də Zen ənənəsi təkrar-təkrar soruşub: “Mahakashyap-a çatdırılan nə idi? – sözssüz bir ünsiyyət. Budda nə demişdi? Mahakashyap nə eşitdi? Və bilən bir insan orada olduğu zaman o da gülər və hekayə bir sirr olaraq qalar. Çox şey bilib heç bir şey bilməyən bilginlər anlatılanı müzakirə edərlər və eşidilənin nə olduğuna qərar verməyə çalışarlar. Ama həqiqətən bilən insan gülər.

Amma yenə də insan ünsiyyət qurmalıdır, bir çiçəklə belə olsa, bir gülüşlə belə olsa. Heç fərqi yoxdur, bunlar jestlərdir. Bir çiçəklə dodaqlarımdan istifadə etsəm və ya əllərimdən istifadə etsəm, arada bir fərq var? Sadəcə olaraq  bu hərəkət yenidir, səni narahat edər. Yoxsa ki, bu da dodaqlarını tərpətnək qədər bir hərəkətdir. Bir səs çıxarsam,  bu bir hərəkətdir. Əgər səssiz qalsam, bu da bir hərəkətdir. Ancaq, hərəkət yenidir və sənin tərəfindən bilinmir, buna görə də bir şeyin fərqli olduğunu düşünürsən. Heç bir şey fərqli deyil. Yaşayan axın çatdırıla bilməz, ancaq yenə də çatdırırlmalıdır – bir şəkildə işarə edilməlidir, bir formada göstərilməlidir.
Buna görə də kimsə sannyas adını almağa hazır hala gələndə bu onun üçün böyük bir arayışa doğru bir qərardır və mənim üçün də sıçramağa hazır olduğu yönündə bir hərəkətdir. Və bir insan dəyişməyə, əvvəlki şəxsiyyətini itirməyə, yeni bir varlıqda yenidən doğulmağa hazır olduğu zaman… Biri hazır olduğu zaman bacarıqlı olması gərəkli deyil; heç fərqi yoxdur. Bu hazır olma vəziyyəti kifayətdir. Biri hazır olduğu zaman, mən də itələməyə hazır oluram. Çatmaq önəmli deyil, başlaması belə çox gözəl deyilmi?

Çatmaq, o qədər də böyük bir şey deyil.

Müzakirə nə qədər rasional olsa, daha az gerçək ortaya çıxacaq, çünki ancaq daha az önəmli gerçəklərə məntiqlə  isbat tapıla bilər. Daha dərin gerçəklər məntiqlə sübut oluna bilməz.

Bir çox nöqtədə səssiz qalmalıyam – bu səndən nəyisə əsirgədiyim üçün deyil, bunun sənə kömək etməyəcəyinə, hətta əksinə sənə zərərli ola biləcəyinə görədir.


Mənbə: Osho – “Kendinle Başla” kitabı
Hazırladı: Fidan Aslanova

 

VN:F [1.9.16_1159]
Rating: 0 (from 0 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

BU ŞƏHƏRDƏ KİMSƏ YOXDUR

Xüsusi

İnsanları anlamaq üçün yalnıız insan olmalısan. İnsanın başqa birini anlamağı üçün isə yalnız onun yerində olmağı lazımdır. İnsanın özünü anlamağı üçün isə özünün kim olduğunu dərk etməyi mütləqdir. Öz yerini itirmiş insan bütün həyatı boyu tənhalığa və iztirablara məhkumdur.

İnsanlar ağılları ilə deyil, hissləri ilə yaşamaq istəyirlər. Hislərlə yaşamaq mümkün olmadıqda isə başlayırlar iztirab çəkməyə.

Həyat nəzəriyyələr üzərində deyil, əməllərimiz üzərində qurulmuşdur. Həyat üçün sənin necə olduğun, nə düşündüyün, nə istədiyin, nəyə qadir olduğun, “yaxşı insan”olduğun qətiyyən əhəmiyyətli deyil. O, sənin nə etdiyinə baxır. Bəli, məhz nə etdiyinə. Əksəriyyətimiz həyatımızı elə yaşayırıq ki, sanki onun üzərində heç bir nəzarətə sahib deyilik. Ancaq məhz bizim yanaşmamız qərarlarımızı müəyyən edir, qərarlarımız da həyatımızı dəyişir. Öz uğursuzluqlarımızda özümüzü və ya digərlərini ittiham etməyimiz, məsuliyyəti öz üzərimizə götürməyimiz, yaxud da ondan boyun qaçırmağımız da məhz bu yanaşma tərzimizdən asılıdır.

İnsan psixikası mənfiyə kökləndiyi zaman qəlbdə olan bütün müsbət hisləri susdurur. O, ətrafda ancaq mənfi cizgilər görməyə başlayır. Buna görə də deyirlər ki, insan hisləri əsasında qərar verməyə və hərəkət etməyə meyllidir.

İnsan bəzən məsələlərə içdən deyil, kənardan nəzər salar. Məsələn, bəzən güzgüyə özümüzü görmək üçün baxarıq. Bəzən isə güzgüyə bir əşya kimi diqqət edər, nəzərdən keçirdərik. Bu zaman, əlbəttə ki, özümüzü görmək əvəzinə, güzgünün üstündə cızığın olub-olmadığını, ölçüsünü, formasını öyrənmiş oluruq. Bu, kənardan baxmağa misaldır. Əfsus ki, çox vaxt eşitdiyimiz mənalı, həyat dolu sözlərə, ibrətli hadisələrə özümüzü görmək, öz həyatımıza tətbiq etmək üçün nəzər salmırıq. Sözün ibrətinə deyil, surətinə baxırıq. Buna görə də eşidib-gördüklərimiz qəlbimizə işləmir.

Bilmək lazımdır ki, həyatda bütün işlər məhz niyyətlərimiz əsasında dövr edir və biz taleyimiz tərəfindən məhz niyyətlərimizə görə mükafatlandırılırıq. Niyyət yaxşı olduğu zaman görülən işdən onun sahibi də fayda götürər. Yox, niyyət düzgün olmazsa, edilən işdən gözəl nəticə alınsa da, bunun əməl sahibinə heç bir faydası toxunmaz.

Hər həyat bir tablodur. Valideynlər o tablonun materialı olan kətanını, tale çərçivəsini, cəmiyyət rənglərini verir. Çəkmək isə bizim öhdəmizdədir.

İnsan psixikası çox qəliz bir mexanizmə malikdir.
İnsan avtomobil qəzasına düşür. Bu zaman o, maşının içində sıxılmış halda qalır. Qəzadan sonra o, keçirdiyi qorxu, dəhşət, iztirab, acizlik, ümidsizlik kimi hisləri yadda saxlayır. Həmçinin bu hadisədən əldə olunmuş “sürətli sürmək təhlükəlidir və qəzaya səbəb olur”, maşında sıxışdığına görə “dar mühitlər qorxuludur, insan orda aciz və ümidsiz olur” kimi nəticələri də unutmur. Bax insanın sonrakı həyatına təsir edən də şüuraltında qeydə alınmış bu təəssürat və nəticələrdir.

Keçmişimizdən yaddaşlmızda bütün hadisələr deyil, yalnız bu cür qabarıq hislərlə ifadə olunmuş təəssüratlar qalmışdır. Yəni biz insanlar keçmişimizdən bizə daha çox sevinc və kədər gətirmiş təəssüratları yadda saxlayırıq; nifrət, ağrı, uğursuzluq, çarəsizlik, iztirab, itki, qorxu, məyusluq və həmçinin bunların əksi olan müsbət hislər. Ətrafın təsirinə bu cür həssas olan insan hər gün öz ruhunda nəsə əkir və nəsə düzəldir. Bəzən müsbət hislərdən təşkil olunmuş gözəl bir bağ, bəzən isə quraq və yararsız torpaqdan ibarət olan bir biyaban.

Təsəvvür edirsən, bir insanı uzun müddət həsrətlə gözləyirsən. Sevinc içindəsən, ürəyin az qalır partlasın. Ancaq o, gələndə görürsən ki, üzündə demək olar ki, heç bir hiss yoxdur. Bu zaman bütün sevincin havada məhv olub gedir, ürəyin əvvəl onun həsrətindən sıxılırdısa, indi onun bu laqeydliyindən, səni anlamamağından sıxılır. O isə sadəcə “salam, əhvalın necədir, Villi?”-deyir. Sonra da heç bir cavab gözləmədən başqa mövzudan danışır. Sən də onun gözlərinə baxaraq düşüncələrində deyirsən: “Sənin üçün çox darıxmışam. Hər gün yalnız sənin gəlişini gözləmişəm. Məktəbdə belə düşüncələrimdə yalnız sən vardın. İndi bir özün düşün, mənim halım necədir?!”

Tənhalıq… tənhalıq odur ki, bütün arzuların ancaq xəyallarında qala və həqiqət tapmaya. Tənhalıq odur ki, yalnız xəyallarında xoşbəxt olasan… Tənhalıq insanın özünü içində kimsəsiz hiss etməsidir… Tənhalıq İlahidən sənə bir hədiyyə kimi verilmiş ömrü zay etdikdən sonra dönüb geri baxaraq peşman olub göz yaşı tökməkdir… Tənhalıq yaşlananda yanında sənə yatmazdan qabaq dərmanını içmək üçün su gətirən doğma birinin olmamasıdır… Tənhalıq bu qocalar evində pəncərədən həyətə baxaraq xəyallara dalmaqdır. Tənhalıq keçmişə qayıdaraq həyatı yenidən yaşamaq istəyidir. Tənhalıq odur ki, elə hey nəyisə gözləyirsən, ancaq nə gözlədiyini bilmirsən, kimisə gözləyirsən, ancaq anlayırsan ki, o artıq gəlməyəcək…
Çıxıb gedirsən, bir kəsə bir söz demədən, izah vermədəm. Düşünürsən ki, yoxluğun hamı üçün, əsasən də sənin sevdiklərin üçün dözülməz olacaqdır. Ancaq sonradan anlayırsan ki, heç kim buna görə pis olmadı, ümumiyyətlə, heç kim bunun fərqinə belə varmadı.

İnsan sevincini, kədərini bölüşməyə, urəyini boşaltmağa, lazım gəldikdə məsləhət almağa, yol getməyə münasib bir munis axtarır. Bu axtarış bir müddət davam edir. Bəzən nə qədər axtarsa da, bu böyük dünyada bir nəfər də olsun ona qulaq asacaq, ona yoldaş olacaq şəxs tapa bilmir. Dünya insanlarla doludur, ancaq onların hamısı üçün yalnız özləri maraqlıdır. Heç kimi digərinin darıxdırıcı həyatı düşündürmür. Hamı üçün yalnız öz həyatı maraqlı və diqqətəlayiqdir. Hər kəs yalnız öz əsərini oxumaq, öz romanını yazmaq istəyir.

Hisslər güllər kimidir. Diqqət olunmayanda, baxılmayanda solur.

İnsanlar öz həyatlarını çəkən karandaş kimidirlər. Çəkdikcə də korşalırlar. Korşaldıqca isə dəqiq çəkə bilmirlər.

Bilmək lazımdır ki, hər şey ilk 10 saniyədə baş verir, ilk on saniyədə qarşımızdakını kobudlayırıq, ilk on saniyədə öz üzərimizdə nəzarəti itiririk, məhz bu on saniyədə mənfi fikirlər beynimizə daxil olur. Eyni zamanda da, elə bu on saniyədə səbr edirik, müsbət düşünürük…hər şey bu on saniyəylə başlayır.
On saniyədə insan yaxşı, ya da pis biri ola bilər.

Arzular yalnız istəklər əməllə birləşən zaman gerçəkləşir.

Bu şəhərdə kimsə yoxdur! İnsanlarla dolu kimi görsənir, ancaq başını çiyninə qoyub ağlayacağın biri yoxdur. Səni anlayacaq , yıxılanda əl uzadaraq səni qaldıracaq biri yoxdur. Bu şəhərdə milyonlarla insanın içində sən təksən, kimsəsiz və gözəgörünməz!

İnsanların şirin sözlərinə aldanaraq qəlbini onlara açma! Qəlbindən ən dəyərli olan şeyləri ; ümidlərini, sevincini , …oğurlayacaqlar. Bax o zaman həqiqi tənhalıq və qəlbi boşluq ilə nəticələnmiş xəyanətin nə olduğunu anlayacaqsan.

Qadınları qısqandıran kişilərin başqasına olan diqqəti deyil, məhz özlərinə olan diqqətin azalması, özlərinin unudulmasıdır. Qadınlar unudulmasaydılar, bəlkə də, qısqanmazdılar.

Qadınlar kişilərə hər şeyi bağışlaya bilirlər. Ancaq kişiyə bağışladıqları səhvini hər dəfəsində xatırlatmaya bilmirlər.

Həyat sonu mütləq olaraq ölümlə nəticəlınən, müalicəsi olmayan bir xəstəlikdir.

İnsan uzun müddətli tənhalığa adət edir. Sonradan hər kəs bu tənhalığı pozsa, başlayır o adama öyrəşməyə.

İlk baxışdan yürüdülən mühakimə, adətən , yanlışdır. Ünsiyyət, bax bu yolla insanı tanımaq olar. .. Ancaq Villi, həqiqətdə ünsiyyət də tam kifayət deyil. Biz tərəflərdə deyilir ki, insanı yaxşı tanımaq üçün onunla səfərə çıxmaq lazımdır. Təbii ki, bu bir deyimdir. İnsanı yaxşl tanımaq üçün onunla həyatın ən çətin anlarında birgə olmalısan. Çətinlik insanların həqiqi simalarının pərdə arxasından görsənməsinə səbəb olar.

 

Rövşən Abdullaoğlu:  “Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur” psixoloji romanından
Hazırladı:  Psixoloq Rübabə

VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +12 (from 12 votes)

Psixoloq Rübabə

Fitret.az yazarı. Psixoloq.

- Sayt ünvanı