eqoist ilə etiketləndi

AŞİQ OLMAQ HAQQINDA – CON STEYNBEK

Xüsusi

“Əziz Thom,

Məktubunu bu səhər aldıq. Bu məktuba mən öz baxış tərzimə görə cavab verəcəm, əlbəttə Elaine də öz baxış tərzinə görə.

Əvvəla – əgər aşiqsənsə – bu çox gözəl bir şeydir – bu, bir insanın başına gələ biləcək ən gözəl şeydir. Heç kimin bunu ələ salmasına icazə vermə.

İkincisi – Eşq bir neçe cür olur. Biri məncil, kobud, acgöz, eqoistdir və eşqdən öz kibrini qidalandırmaq üçün istifadə edər. Bu çirkin, zərərverici bir növdür. Digəri isə içindəki yaxşı olan hər şeyin xaricə çıxmağına səbəb olar – nəzakətin, incəliyin və sayğının; sadəcə nəzakət qaydalarına duyulan sayğının yox, digərini bənzərsiz və dəyərli görə bilməyinə səbəb olan o daha uca olan sayğının da. Birinici növ səni xəstə edər, özünü kiçik və zəif hiss etməyinə yol açar, amma ikincisi səni gücləndirər, sahib olduğunu belə bilmədiyin cəsarəti, yaxşılığı və müdrikliyi ətrafına yaymağına səbəb olar.

Bunun keçici bir gənclik eşqi olmadığını deyirsən. Əgər bu qədər güclü duyğular hiss edirsənsə, əlbəttə gənclik eşqi deyildir.

Ancaq deyəsən, məndən sənə nələr hiss etdiyini deməyimi istəmirdin. Bunu sən hamıdan daha yaxşı bilərsən. Sənə bu mövzuda nə etməli olduğunla bağlı kömək etməyimi istəyirsən və bunu edə bilərəm.

Öncəliklə sona qədər zövq al, minnətdar ol və şükranlıq duy.

Eşqin məqsədi ən yaxşı və ən gözəl məqsəddir. Çalış, ona çatasan.

Əgər kiməsə aşiqsənsə o insana açılmaqda bir təhlükə yoxdur – sadəcə bəzi insaların çox çəkingən ola biləcəyini unutma, bəzən eşq etirafı edərkən bu çəkingənliyi nəzərə almaq lazımdır.

Qızlar sənin nə hiss etdiyini bilmək kimi bir xüsusiyyətlərə sahibdirlər. Ancaq, yenə də bunu səndən eşitmək istəyərlər.

Bəzən müəyyən səbəblərdən hislərinə qarşılıq görə bilməzsən – amma bu, hiss etdiklərinin dəyərini aşağı salmaz.

Son olaraq, səni anlayıram, çünki mən də eyni şeyləri hiss edirəm; sən də belə hiss etdiyin üçün məmnunam.

Susan-la tanış olmağı çox istərdik. Qapımız hər zaman açıqdır. Ancaq bütün hazırlıqları Elaine edəcək, çünki o bu işdə mütəxəssidir; həm də çox məmnun olacaq. O da eşqi tanıyır, hətta bəlkə sənə daha çox kömək  edə bilər.

Və qətiyyən itirməkdən qorxma. Əgər doğrudursa, davam edəcək. Bircə tələsmə. Yaxşı şeylər əsla əldən çıxmaz.

Sevgilərlə,
Atan ”


Mənbə: https://koltukname.com
Hazırladı: Fidan Aslanova 

Beyenmeler
0   1  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: -1 (from 1 vote)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

ÖZSAYĞI NƏDİR?

Xüsusi

Söz oÖzsayğı nədir?laraq anlamı çox açıq olduğu üçün, qısaca olaraq “özsayğı, insanın özünə göstərdiyi sayğıdır.” deyə bilərik.

İnsan həyatının bütün aspektlərinin mərkəzində “özsayğı” vardır.

Özsayğı, xoşbəxtliyimizin və tənqidlərin öhdəsindən gələ bilmə və tənqidlərdən öyrənə bilmə qabiliyyətimizin təməlini yaradır.

Bu da, hədəflərə çatmağımızdakı uğuru müəyyən edir.

Özsayğımızın dayağı “etdiklərimiz” olsa, bu, mənfilik doğurar.

Lakin, özsayğının dayağı “kim olduğumuz” dursa, o zaman ruhun, güvən və cəsarət yaradan daxili güclərinə çatmaq bacarığımız da ortaya çıxar.

Lakin zehnimizə yaxşıca yerləşməsi üçün, bəzi nümunələr verməkdə yarar var:

– Özümüzlə münasibətimizdə dürüst ola bilməkdir.
– Özümüzlə, və xüsusilə də zəifliklərimizlə üzləşmək və özümüzdən heç nə gizlətməməkdir.
– Həqiqətdə, xətalarda doğulduğumuzu bilmək və xəta etdiyimiz zaman özümüzü pis hiss etməməkdir.
– Xəta etdiyimiz zaman, özümüzə bəhanələr, üzrlü səbəblər yaradıb, bəhanələrin arxasına gizlənməməkdir.
– Lazım gələndə qarşımızdakı insana “yox” deyə bilməkdir.
– İnsanlardan iltifat ( yaltaqlıq anlamında olmayan ) qəbul edə blməkdir.
– İnsanların bizə yönəltdiyi tənqidləri qəbul edə bilməkdir.
– İnsanların gözünün içinə baxa bilməkdir.
– Səhərlər oyananada, yerimzidən qalxmaq üçün səbrsizlənməkdir.
– Bu şənbə axşamını tək keçirib, xoşbəxt ola bilməkdir.

Aşağı özsayğı 2 cür qarşımıza çıxır. A – passiv tipli aşağı özsayğı : qorxudan qaynaqlanan, dəyərsizlik duyğusu görüntüsündə, öz içinə çəkilmə, yaltaqlanmaq, özünə acımaq və özünü acındırma, özünü aciz, qurban kimi görmək. B – Təcavüzkar tipli aşağı özsayğı : Əslində bu tipin də qaynağında qorxu var. Lakin bu xaricdən sezilə bilməz. Bu insanlar, bir şeyləri itirməmək üçün təcavüzkar davranışlar sərgiləyirlər.

İndi isə aşağı öz sayğı hallarına aid davranışlara yaxından baxaq.

A – passiv tipli aşağı öz sayğı davranışları:

1 – Özünü başqalarından aşağı görmək ( eqoist deməsinlər deyə )
2 – Öz doğrularını, haqlarını başqalarınınkından dəyərsiz görmək
3 – Başqalarına Özsayğı nədir?qarşı müdafiəçi olmaq
4 – Heç kəsdən iltifat qəbul etməmək
5 – Depressiv hiss etmək
6 – Yalnız və utancaq hiss etmək
7 – Suçluluq duyğusu altında əzilmək
8 – Özünü ayaqaltı səviyyəsində hiss etmək
9 – Özgüvən əskikliyi səbəbiylə başqalarından asılı olmaq
10 – Dəyişiklikdən qorxmaq
11 – Başqalarının, özü haqqında nə düşündüyü ilə həddindən artıq maraqlanmaq
12 – Özünə qarşı dağıdıcı, ziyankar olmaq (məsələn, belə insanlar səy göstərib bir şeylər edir və sonra özünü yaxşı hiss etmədiyi an hamısını dağıdır )

B – Təcavüzkar tipli aşağı özsayğı:

1 – özünü başqalarından üstün görmək ( eqoist deməklərindən qorxmaz )
2 – Öz doğrularını, haqlarını, başqalarınınkından dəyərli görmək
3 – Başqlarını aşağı görmək, kibirli olmaq
4 – Aşırı özgüvən
5 – Aqressiv, təcavüzkar hiss etmək
6 – Bədbəxt hiss etmə, lağlağaçılıq
7 – Başqalarının duyğularını yox saymaq
8 – Nadir hallarda xətasını qəbul etmək. Adətən, xətaların inkarı.
9 – Başqalarını eqoistçə idarə etmək, yönləndirmək
10 – Başqalarının özü haqqında düşüncələri ilə, sözləri ilə maraqlanmamaq. “Sizdən öyrənəcəyim bir şey yoxdur. Mən bilirəm, özümün müəllimiyəm” rəftarı.
11 – Güc axtarmaq, güc dayaqlı  məsuliyyətsizlik
12 – Özünə qarşı dağıdıcı, ziyankar olmaq (məsələn, belə insanlar səy göstərib bir şeylər edir və sonra özünü yaxşı hiss etmədiyi an hamısını dağıdır )
13 – Dar zehin. Bütün şəklində  və çox yönlü düşünə bilməmək
14 – Özünə və ya başqalarına qarşı zərər verici, dağıdıcı davranışlar

Yüskək öz sayğının xüsusiyyətləri:

İki tip aşağı öz sayğı arasında balans qurulması ilə yaranan davranış və düşünmə biçimləridir.

1 – Öz doğruları və başqalarının doğruları, haqları arasında balans qurmaq
2 – Özünə və başqalarına dəyər vermək
3 – Şişirdilməmiş formada iltifat etmək və iltifat qəbul etmək
4 – Dostca, səmimiyyətlə rahat davranışlar sərgiləmək
5 – Duyğularının fərqində olmaq və onları idarə edə bilmək
6 – Enerjili olmaq və həyatdan zövq almaqÖzsayğı nədir?

İnsanın bir hədəflədiyi şəxsiyyəti və bir də xaricdən görünən şəxsiyyəti, imici vardır. Bu ikisi arasındakı fərq nə qədər çoxalsa, insanın özünə sayğısı o qədər azalar. Bu fərq azaldıqca da öz sayğı artar. Yüksək öz sayğı, xətaların və itkilərin öhdəsindən gələ bilməyimizi təmin edər.

Mənbə: blog.milliyet.com.tr
Müəllif: Tuncay Erciyes
Hazırladı: Fidan Aslanova

 

Beyenmeler
0   0  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +9 (from 9 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

YALNIZ QALMAQ

Xüsusi

993306_340089536121759_1042646383_nİnsan olduğumuzdan bəri get-gedə yalnızlaşırıq. Gedərək ətrafdan uzaqlaşır və içimizə qapanırıq. Başqalarından fərqli olduğumuzu düşünmək xoşumuza gəlir. “Hər şey bir yana, insan başqa bir yana” deyirik. İnsanlar arasında da fərd olaraq eynisini edirik. Özümüzü ətrafdan təcrid edirik. Yalnız qalırıq. Ancaq bu sual ağla gəlir: hər şeyin bir bütün olduğu kainatda yalnız qala bilərikmi? Təkliyin üsulu nədir?
Təkliyi anlamağa çalışaq.

Elm adamlarına görə hər şey ilk başda kiçik sıx bir nöqtədən ibarət idi. Kainat dediyimiz şey çox dar bir sahədə sıxlaşmış enerjiydi. Daha sonra bu enerji yayılmağa və parçalanmağa başladı. Fərqli hissəciklər və elementlər ortaya çıxdı. Enerji özünü dəyişdirirdi. Çox deyil, bir neçə milyard il sonra, enerjinin fövqəladə bir şəkli olan “biz” ortaya çıxdıq. Daha əvvəl də gəlmişdik, amma bu an onları saymırıq. Çünki biz soylu insanoğluyuq. Hər nə qədər bədənimizin hər parçası milyardlarla ildə ulduzların içində meydana gəldiysə də, onlara “biz” demirik. Baxanda qəribə bir davranışdır, amma neyləməli. Yalnız qalmaq istəyirik. Kainatda yalnız biz varıq kimi davranmaq bizi təsəlli edir.

Təbiət içində də yalnız biz varmış kimi bir sistem içərisindəyik. Canlı həyatı eqoistcəsinə yox edirik. Yalnız olduğumuzu və başqa bir şeyə ehtiyacımız olmadığını düşünürük. Təəssüf ki, bu sistem zamanla artan bir yalnızlaşma xəstəliyinə çevrilir. İlk başda biz vardıq, amma təbiət ilə birgə. Zaman keçdikcə təbiətdən ayrıldıq və insan ayrı bir yer əldə etdi. Sonra insan təbiəti deyə biləcəyimiz bütünün içində “özümüzü” yaratdıq. Başlarda insan bizdən olana işarə edirdi. İnsanlar arasında çox bir fərq yox idi. Zamanla insan sözü çox fərqli həyatların simvolu oldu. “Fərd” olmuşduq. Getdikcə artan fərdiləşmə bizi insan içərisində ayrı bir təbiətə aparırdı. Nəhayət fərdiləşmənin son həddlərinə çatdıq. Artıq ünsiyyət belə qurmuruq. Başqasıyla danışmadan, “tək başına” keçən günlərimiz var.

944667_10201069011148687_1422448373_nİndividuallaşmanın ən böyük əlaməti yalnızlaşma hissidir. Fərd, yalnız olduğunu hiss edər. Beləliklə öz dünyasını yaradır. İnsanoğlunun zaman keçdikcə yalnızlaşdığını görə bilərik. Bu qədər fərqli millət, din, görüş, şəxsiyyət yalnızlaşmanın məhsuludur. Özünü fərqli hiss edən insanlar digərlərindən ayrılmaqda və öz qaydalarını meydana gətirməkdədir. Yaxşı bunun qorxusu nədir? İlk olaraq bütünü görməyimizə mane olur deyə bilərik. Digər insanlarla danışmamaq, onları özümüzdən uzaqlaşdırmaq bizi təməl bazamızdan uzaqlaşdırar. Həyat bağlarımıza zərər verir və sonunda yox olmağımıza səbəb olur. Niyə yalnız olaq ki? Yaşamaq fərdin yalnız halında belə ictimai bir hərəkətdir. Biz özümüzü yalnız sanarıq, amma yediyimiz, içdiyimiz, tənəffüs etdiyimiz hər şey fərqli bir bizin hissəsidir.

Yalnız qalmaq baxışımıza mane olur. Digərlərini hesaba qatmayınca, dəyər ölçülərimiz fərddən kənara gedə bilmədi. Müasir dünya bir təklik səhvinin əsəri oldu. Özünü o birilərdən fərqli sanan insanlar digərlərini insan olaraq belə görməməyə başladı. Onsuz da öz ehtirasları üçün təbiəti tükəndirən eqoistlər, insanları da xərcləməyə başladılar. Dünya uzaq bir ölkədə ölümcül şərtlərdə çalışan insanların çıxardığı elektron alətlərlə əylənər hala gəldi. Öz içimizə o qədər bağlandıq ki, suya və sülhə möhtac insanları görməməzlikdən gəlib yalnız bahalı oyuncaqları görməyə başladıq. O qədər yalnızmış kimi davranırıq ki, istifadə etdiyimiz əşyanın haradan gəldiyini soruşmuruq. Əşyanın “mənim” olması xaricində bir şey düşünmürük. Öz içimizə qapandığımız üçün onu meydana gətirən kölələri görmürük. Bizi daha da yalnızlığa itələyən və əyləndirməkdən başqa heç bir funksiyası olmayan həvəslərimiz üçün təbiəti və insanları özümüzdən uzaqlaşdırırıq, yadlaşırıq.

yalnıq olmaqGet-gedə yalnızlaşırıq. İnsan olmaq digərləri ilə əlaqəni kəsmək mənasını gəldi. Özümüzü ən uca canlı saymağımız bu təkliyin əlamətidir. Sanki yalnız özümüzün yaşamağa və xoşbəxt olmağa haqqı varmış kimi davranırıq. Gələcək, divarlar arasında başqa hər hansı bir canlıyla ünsiyyət qurmayan insanlar gətirir. İstehsalından, necə işlədiyindən xəbərdar olmadığımız alətlərin önündə virtual həyatlar quraraq gerçəyi də yox edirik. Çağımız insan əlaqələrində müvəffəqiyyətsiz bir nəsil gətirir. Virtual varlıqları özlərinin qarşısında və özləriylə əlaqəsiz fərdlər edirik. Başqalarını alt edib özümüzü ovutmaq üçün dünyayla bağları qoparır və virtual olana addım atırıq. Virtual dünya tam da yalnız insana görə bir yer halına gəlir. O birilərini istədiyimiz kimi görür və ən uca varlıq oluruq. Təkliyin və yox olmanın son dayanacağı böyük dünyanın içərisindəki kiçik ekranlarımızdır. Yalnızlık qaçınılmaz bir hal almadan ekranlarımızı bağlayıb bir-birimizi üzünə baxmalıyıq.

Mənbə: www.dmy.info
Hazırladı: Vüsaləddin Rüstəmov

Beyenmeler
0   1  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +12 (from 12 votes)

Vüsaləddin Rüstəmov

Fitret.az idarəçisi. Mühəndis. Fikir və düşüncə yazıçısı.

- Sayt ünvanı

 
TwitterFacebookGoogle Plus

DÜRÜSTLÜK NƏDİR?

dürüstlük

Bizə doğru bilgi verən insana dürüst deyirik.

DÜRÜST OLMAQ.

Dürüst, “doğru kimsə” mənasını verir. ( Farsca drust-duruva-deru–dü­z, sağlam) Dürüstlük səmimilik, doğruluq, açıqsözlülük kimi xüsusiyyətlərə sahib olmağı ifadə edir. Yalan, hiylə, kələkbazlıq kimi mənfi hərəkətləri deyil, doğruluq və düzgünlük kimi müsbət hərəkətləri ehtiva edir. Etibarlılıq, səmimilik, nəciblik, insaflılıq, ədalət kimi fəzilətləri də əhatə edir. Əxlaqi cəhətdən doğru olana verilən addır.
Təriflər bildiyimiz kimidir. Bizə doğru bilgi verən insana dürüst deyirik. Hamıdan da dürüst olmağını gözləyirik. Çox zaman dürüst olmağa çalışırıq. Amma dürüst ola bilmədiyimiz zamanlar da olur. Dəqiq bildiyimiz bir şey var ki, hər zaman bizə qarşı dürüst olunmağını gözləyirik. Özümüz dürüst olmasaq belə, bunu vərdiş halına gətirmiş olsaq belə , başqalarının dürüst olmasını tələb edirik. “Dürüst olmaq vacibdirmi?” sualının cavabı da buradadır. Hamının yalan söylədiyi bir dünyada yaşamaq istərdik? Belə bir dünyanın mümkün olub olmaması ayrı məsələ, ancaq həyatı yaşanılacaq hala gətirən, yaşanması mümkün qılan şeylərdən biri dürüstlükdür, bir- birimizə qarşı dürüstlüyümüzdür.
İnsanlar bir-birinə güvənərək cəmiyyət halında yaşamağa başlamışlar. Təbiətdə çətin həyat şəraitlərində tək başına yaşaya bilmirdik, digərləri ilə yardımlaşaraq təbiəti özümüzə uyğun formalaşdırmışıq. Bu günə qədər insanın inkişafının başlıca səbəbi bir-birinə güvənmək, qarşımızdakı üçün bir şeylər etmək idi. Hələ də, cəmiyyətdəki kiçik rollarımızla böyük bir mədəniyyəti yaşatmaqdayıq. Bir-birimiz üçün yaşayırıq. Bu yolda bir-birimizə güvənib dürüst olacağımıza, gerçəkləri deyəcəyimizə inandığımız üçün toplumu- cəmiyyəti yarada bildik. Dürüst olmaq həyati əhəmiyyətə malik xüsusiyyət idi, bu gün də elədir. Sadəcə, müasirlik bunu pərdəIəyir. Fitrətimizdə mövcud olan bu fəziləti görmədiyimiz zaman onu unuda bilərik.
Digərlərinin də həqiqəti danışdığına inamımız bizi cəmiyyətdəki kiçik rolumuzu ifa etməyə vadar etmişdir. Digər hər kəsin üzərinə düşəni etdiyini hesab edirik. Deyilən hər sözün doğru olduğunu düşünürük, düşünürük ki, həqiqəti duymaq istəyən insan yalnız həqiqətləri söyləyəcək. Doğrunun hökmünə inanırıq. Doğruya olan inancımız sayəsində cəmiyyətin bizə verdiyi rolu mənimsəyib onun sərhədləri daxilində özümüzü formalaşdırırıq. Həyatın doğru olduğuna inanaraq yaşayır, insanlığın dürüstlüyünə inanaraq cəmiyyətin bir parçası oluruq.

dürüstlük-xəyanətDÜRÜST OLMAMAQ.

Dürüst olmaq gərəkdiyini çox eşitmişik. Filiosoflar, aydınlar, peyğəmbərlər dürüstlükləri ilə tanınmış və dürüstlüyü təbliğ etmişlər. Dürüst olmaq gərəkdiyini demək bizə yeni bir şey düşündürmür. Əsas məsələ, nə üçün dürüst olmadığımızdır. Əgər hər kəs tərəfindən təsdiqlənən, doğru qəbul edilən bir xüsusiyyətdirsə, niyə hamımız dürüst olmuruq? Dürüst olmamağın səbəblərini xırdalayaq. Dürüst olmamaq nə üçün var? Bunu pisləməməyə çalışırıq.
Hər şey müəyyən təsirə qarşı reaksiyadır. Dürüst olmamaq da dürüstlüyü yaratmışdır. Yox olmasını deyil, arzuolunmaz bir hal olaraq nə üçün hələ də mövcud olduğunu sorğulamalıyıq. Hamının dürüst olmaması qəribədir, bəs insanın həmişə dürüst olmaması?
İnsan səhv edərək öyrənir. Dürüstlüyü də doğru söylənildiyi zaman tərəflərin yox olması ilə öyrənmişik. Fərd tamamilə dürüst olmadığı kimi, insanlıq da tamamilə dürüst deyil. Hər insanın dürüst olmadığı anlar olur. Doğruluq tamamilə əks mənalar verə bilən bir nəzəriyyədən ibarətdir. İnsanın doğruluğu da bizim üçün müsbət olan şeyləri deməsindən asılıdır. İnsan özünə qarşı da dürüst ola bilmir hər zaman. Duyğu orqanlarımız bizə həmişə düzgün məlumat verməyə bilər. İllüziya- optik yanılma bizə yalnışı doğru göstərə bilər. Fiziki varlığımız belə bizə qarşı dürüst olmaya bilir.
Yenə də dürüst olmaq gərəkdiyini deyə bilərik. Amma bunun funksional bir nəzəriyyə olduğunu unutmamalıyıq. Hisslərimiz, elmi qanunlarımız, cəmiyyətimiz və tariximiz bizə həqiqəti çatdırmaqda tutarlı deyildir. Dürüstlük “paradiqma” dəyişənə qədər doğru ola bilər. Bundan sonrası isə, ikiüzlülük sayılar. Dürüstlük 1984 adlı əsərdə olduğu kimi qarşısındakını yox, dövləti düşünən bir dürüstlük ola bilər. Nəyə və kimə görə doğrunu söyləməliyik? İmmanuel Kantdakı kimi, sevdiklərimizi öldürməyə gələn bir qatilə onların yerini demək də dürüstlük sayıla bilər. Eyni dinə, məhzəbə, qrupa mənsub insanların digərlərinə qarşı öz-aralarında olduqları qədər dürüst olmamaları da bir növ dürüstlük hesab edilə bilər. Əsas məsələ, hər kəsə xitab edən, din, dil, millət, status, növ, irq, canlı-cansız ayrı-seçkiliyi etmədən mümkün ola biləcək ən faydalı dürüstlüyü yaratmaqdır. Önəmli olan dürüstlüyü ətrafda axtarmaq yaxud yaratmaq yox, birlikdə formalaşdıra bilməkdir, birlikdə olmaq və dürüstlüyün eqoist tərəfini atmaqdır.

Mənbə: www.dmy.info
Hazırladı: Aytac Həsənova

Beyenmeler
0   1  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +23 (from 29 votes)

Vüsaləddin Rüstəmov

Fitret.az idarəçisi. Mühəndis. Fikir və düşüncə yazıçısı.

- Sayt ünvanı

 
TwitterFacebookGoogle Plus

ANARXİST İNƏK

Bu gün bir dəyişiklik edərək vaxt tapıb televizoru açdım. Bir türk film çıxdı qarşıma, “Sürgün İnək”. Gördüm bəyəndiyim aktyorlarla doludur, kənd həyatı çox təbii şəkildə təsvir edilib, işıq, mənzərə, dialoqlar çox yaxşıdır, kanalı dəyişə bilmədim.  Qəribə mövzusu var idi.

anarxist-inəkBir ər-arvadın övladları kimi sevdiyi bir inəkləri var. Bir gün inək, sahibinin yanından qaçır, kənd məktəbinin həyətinə girir. Balaca bir uşağın inəyi hürkütməsi ilə inək başıyla yaxınlıqdakı Atatürk büstünü qırır, inəyin sahibi bu hadisəni gizlətməyə çalışsa da, sonradan işin üstü açılır, bütün kənd bir-birinə dəyir. Vəzifəsinin tam olaraq nə olduğunu anlamadığım biri isə (şəhərdən göndərilmiş müfəttiş) gəlib düşür ortaya ki, bəs siz hökümətə qarşısınız, anarxistsiniz, inəyə təlim keçib onu hökümətə qarşı ayaqlandırmısınız. İndi ya bu inəyi kəsməlisiniz, ya da ki, ikiniz də həbs olunacaqsınız. Çox sevdikləri inəklərini kəsməyə qıymayan sahibləri də onu gizlincə başqa kəndə aparır. Bu “vəzifəli adam” isə inəyin tapılıb kəsilməsi üçün əlindən gələni edir. Atatürk büstünü qıran müxalif inək ölümlə cəzalandırılmalıdır! Tez-tez də “yuxarıdan” zəng gəlir ki, bəs tez elə kəsilsin inək. Müfəttiş o zəng edəndən qorxub çəkinir, kənd camaatı da müfəttişdən.
Bu azmış kimi başqa bir problem də vardı. Kişinin dinlə bağlı heç bir bilgisi yox idi  və insanların dindar olmasına da qarşı idi. O, kəndi gəzib hər yeri yoxlayırdı, insanlar da dinləri bağlı hər şeyi gizlədirdilər. Məsələn, Muxtarın ofisindəki “şəriət” kitabı Muxtarın oğlunun yaddan çıxardığı kitab (muxtar buna görə oğlunun ağız-burnunu qıracaqmış), məsciddəki kürsülər isə karate öyrənən uşaqların məşq edərkən qırdığı taxta olurdu. Hətta əzan yerinə Motsartin 41-ci sinfoniyasını oxutdular. Bütün əhali çox gərgin bir şəkildə çalışırdı ki, şəhərdən göndərilmiş bu möhtərəm şəxsiyyət bunların dindar olduğunu bilməsin, inəkdən də əl çəksin. Heç nə üstündə əhalini incidib hüzurlarını qaçırmaq, bundan da nəsə qazanc əldə etmək istəyən, görmədiyi inəklə düşmənçilik edən, anlayışsız, eqoist, sadəcə öz dediyini eşidən dövlət adamı və ondan çəkinib, hər şeyini gizlətməyə çalışan əhali təsvir olunmuşdu. Sırf vəzifəsi olduğuna görə hamıya sözü keçirdi, heç kəs etiraz etmirdi, sanki bu saat hamısını güllələmək ixtiyarında idi. Filmin əvvəlində deyilir ki, yaşanmış hadisədən götürülüb. Əslində bunlar həmişə yaşanır. İnsanlar gücünün fərqində olmur, vəzifəsi olanin daima güclü olduğunu qəbul edir və bunu əsla sorğulamır.
anarxist-inəkHamıdan fərqli olaraq yalnız bir nəfər müfəttişə bunun heç də demokratik olmadığını dedi. Müfəttişin cavabı isə maraqlı idi :
“Bura demokratik ölkədir, məsələn, mənim demokratik olmadığımı deməniz sizin demokratiyanız, sizin haqqınızda şikayət yazmaq mənim demokratiyam, mənim şikayətimə görə sizin haqqınızda hökm vermək isə dövlətin demokratiyasıdır…”

Müfəttiş anarxist cinayətkarın kəsilmədiyini öyrəndi və onu axtarib tapdı. Sonra inək kişini vurub palçığın içinə saldı. Bütün kəndin etmədiyini inək etdi, görünür, müfəttişin yüksək vəzifəsi inəyin vecinə deyildi, sadəcə olaraq narahat edilmək istəmirdi.
İnək hamısından daha ağıllı görünürdü…

Müəllif: Aytac Həsənova

Beyenmeler
0   1  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +13 (from 13 votes)

Vüsaləddin Rüstəmov

Fitret.az idarəçisi. Mühəndis. Fikir və düşüncə yazıçısı.

- Sayt ünvanı

 
TwitterFacebookGoogle Plus