XOŞBƏXTLİK, BƏDBƏXTLİK, EQO

Xoşbəxtliyin verməyəcəyi bir çox şeyi iztirab sənə verə bilər. Əslində xoşbəxtlik bir çox şeyi səndən alıb götürər. Xoşbəxtlik hər zaman səndən  sahib olduğun şeylərin hamısını, hər zaman  olduğun şeylərin hamısını alır; xoşbəxtlik səni yox edir. İztirab sənin eqonu qidalandırır və xoşbəxtlik isə, bəsitcə eqosuz olma halıdır. Problem budur, problemin can alıcı nöqtəsi budur.

Buna görə də, xoşbəxt olmaq insanlara çox çətin gəlir.

Buna görə də milyonlarla insan iztirab içində yaşamaq məcburiyyətindədir, iztirab içində yaşamağa üstünlük verirlər. O sənə çox çox kristallaşmış bir eqo verir. İztirab içində varsan. Xoşbəxt ikən yoxsan. İztirab içində kristallaşma vardır, xoşbəxtlik içində olanda isə ışıldayan hala gəlirsən. Əgər bu anlaşılsa, hər şey aydınlaşar. İztirab səni özəl edər.

Xoşbəxtlik evrensel bir şeydir, heç bir özəl tərəfi yoxdur. Ağaclar xoşbəxtdir və heyvanlar xoşbəxtdir və quşlar xoşbəxtdir. Varoluşun hamısı, insan xaric xoşbəxtdir. Bədbəxt olaraq insan çox özəl, qeyri-adi olur. İztirab səni, insanların diqqətini çəkən hala gətirir. Nə zaman pərişan bir halda olsan, sənə diqqət göstərilir, simpatiya duyulur, sevilirsən. Hamı səninlə maraqlanmağa başlayar.

Pərişan olmuş birinə kim acı çəkdirmək istəyər? Kim qısqanar səfil birini? Pərişan halda olan birinə kim düşmən ola bilər? Bu çox ucuz bir şey olardı. Pərişan birinə diqqət göstərilir, sevilir, onunla maraqlanırlar. Bədbəxtliyin çox böyük bir gəliri var. Əgər qadın bədbəxt deyilsə, əri bəsitcə onu unutmağa başlayar. Əgər qadın bədbəxtdirsə, əri onu göz ardı etməyin bədəlini ödəyə bilməz. Əgər ata xoşbəxt deyilsə, bütün ailə, həyat yoldaşı, uşaqları ətrafındadır, onun üçün narahatdılar; bu çox rahatlıq verir. İnsan yalnız olmadığını, bir ailəsi, dostları olduğunu düşünür. Xəstə, depressiyada, iztirab içində olduğun zaman, təsəlli etmək üçün, rahatlatmaq üçün dostların səni ziyarət etməyə gəlir.

Xoşbəxt olduğun zaman eyni dostların səni qısqanmağa başlayır. Həqiqətən xoşbəxt olduğun zaman, bütün dünya sənin qarşında olacaq. Heç kim xoşbəxt  bir insanı sevmir, çünki xoşbəxt bir insan digərlərinin eqosunu incidir. Digərləri belə düşünməyə başlayır: “Yəni sən indi xoşbəxt oldun amma hamımız, biz hələ də qaranlıqda, iztirab içində və cəhənnəmdə sürünürük. ” Dünya bədbəxt insanlardan ibarətdir və heç kim bütün dünyanı qarşısına ala biləcək qədər cəsarət sahibi deyil; bu çox təhlükəli, çox risklidir. İztiraba tutunmaq daha yaxşıdır, o səni izdihamın bir parçası edər.

İztirabın içinə bir bax və çox təməl şeylər tapacaqsan. O sənə sayğınlıq verir. İnsanlar sənə qarşı daha dostça, daha xoş davranır. Əgər xoşbəxt deyilsənsə, daha çox dostun olacaq. Bu çox qəribə bir dünyadır. Bir şeylər kökündən yalnışdır onda. Bu belə olmamalıdır, xoşbəxt insanın daha çox dostu olmalıdır.

Lakin xoşbəxt ol və insanlar səni qısqansınlar, daha, dostca davranmazlar. Aldadılmış hiss edərlər; səndə onlarda olmayan bir şey var. Nəyə görə xoşbəxtsən? Buna görə də, biz də yüzlərlə əsrdir xoşbəxtliyi görməzdən gəlib bədbəxtliyi ifadə etdiyimiz çox incə bir mexanizmi öyrəndik. İkinci bir mənliyin olmuşdur. Bu mexanizmanı buraxmaq məcburiyyətindəsən.

Necə xoşbəxt olunacağını öyrən və xoşbəxt insanlara sayğı duymağı öyrən və xoşbəxt insalara daha çox diqqət göstər. Bu, insanlığa böyük bir xidmət olar.

Bədbəxt insanlara çox simpatiya duyma. Bir insan iztirab çəkirsə kömək et, amma simpatiya duyma. Ona pərişanlığın dəyərli bir şey olduğu fikrini aşılama. Ona kömək etdiyini, amma bunun sayğıdan qaynaqlanmadığını, tək səbəbinin pərişanlığı olduğunu açıq bir şəkildə bilməsini təmin et. Və sən məhz pərişanlıq çirkin bir şey olduğu üçün, bu adamı bədbəxtliyinin içindən çıxarmağa çalışırsan. Qoy bu insan, pərişanlığın çirkin olduğunu, bədbəxtliyin ərdəmli bir şey olmadığını, insanlığa böyük bir xidmət etmədyini hiss etsin.

Xoşbəxt ol, xoşbəxtliyə sayğı duy və insanlara, xoşbəxtliyin həyatın məqsədi olduğunu anlamaları üçün kömək et. Nə zaman səadət içində bir insan görsən, ona sayğı duy, bu müqəddəsdir. Və nə zaman bir topluluğun coşğu dolu olduğunu, büsatlı olduğunu hiss etsən, onu müqəddəs bir yer olaraq qəbul et. Tamamilə yeni bir dil öyrənmək məcburiyyətindəyik, ancaq o zaman bu iylənmiş insanlıq dəyişə bilər. Sağlamlığın, bütünlüyün, xoşbəxtliyin dilini öyrənmək məcburiyyətindəyik. Bu çox çətin olacaq, çünki investisiyalarımız çox böyükdür.

Heç bir səbəb olmadan coşğu dolu olmağın manyaklık olduğunun öyrədildiyi, dəli olmuş bir toplumda böyüdüldün. Bəsitcə, ortada bir səbəb yox ikən gülüməsəsən, insanlar, başında bir problem olduğunu düşünər. Niyə gülürsən? Niyə çox xoşbəxt görünürsən? Və əgər,  “Bilmirəm, sadəcə xoşbəxt hiss edirəm.” desən, cavabın sadəcə onların, səndə bir şeylərin yalnış getməsi barədə fikrini gücləndirəcək. Lakin, əgər xoşbəxt olmasan, heç kim səndən niyə bədbəxt olduğunu soruşmayacaq. Bədbəxt olmaq təbiidir. Hər kəs elədir. Sənə məxsus bir şey deyil. Özünə xas bir şey eləmirsən.


Mənbə: Osho – “Coşğu”

Hazırladı: Fidan Aslanova

Beyenmeler
0   16  
VN:F [1.9.16_1159]
Rating: +6 (from 8 votes)

Fidan Aslanova

Fitret.az idarəçisi

 
Facebook

Bir cavab yazın