Kralın biri, hüzurunda hazır-nazır duran saray ərkanından bir bardaq su istəmiş. Saray ərkanın içində mühafızlər, şairlər, təlxəklər, münəccimlər, din adamları və s. varmış. Geniş bir halqa halında Krallarını ayaqda dinləyirlərmiş…
Kral su istəyincə əmri bu şəkildə yerinə gətirməyə başlamışlar:
Şair:
– Uca əfəndimiz və haşmətli Kralımızın əmrindəki bu zərafətə baxın. Belə bir şeir dünya tarixində daha söylənmədi: “Su gətirin, su gətirin, su gətirin…”
Təlxək:
– Əfəndim sizin sözünüzün üstünə söz söylənmədi bu aləmdə: “Su gətirin, su gətirin, su gətirin…
Din adamı:
– Hər kim bunu günde 100 dəfə söylərsə Cənnət köşkləri onu gözləyir, eşq ilə bir daha: “Su gətirin, su gətirin, su gətirin…”
Münəccim:
– Kralımız bu sözüylə gələcək ilin bolluq və bərəkət ilə keçəcəyini xəbər verir, şövq ilə bir daha: “Su gətirin, su gətirin, su gətirin…”
Kahin:
– Mənə bir su gətirin” cümləsinin əbcəd hesabı ilə dəyəri 2015’dir. Kralımız bu ildə qiyamətin qopacağını xəbər verir. O ilə diqqət edin və bu cümləni qəti unutmayın: “Su gətirin, su gətirin, su gətirin…”
Müxtəsər, bir bardaq suyu gətirən olmamış ama hər yan “Su gətirin…” səsləriylə inləmiş… Bir “su ədəbiyatı”-na çevrilmiş… Dildən dilə dolaşmış, hafızlər əzbərləmiş, ən gözəl xəttlərlə yazılıb divarlara asılmış…
